Dva veoma različita igrača donose komediju, tragediju, savremeni ples, sprdanje sa ritmom i glumom, sve i svašta u predstavi koja na ovogodišnjem BDF-u zaista važi za spektakl podvučen rečenicom "ne propustiti".
Nesvakidašnja predstava "Don Q" oduševila je publiku u Ateljeu 212 na Šestom beogradskom festivalu igre.
Ako bi se Servantesova filozofska farsa šturo svela na par rečenica za potpunog književnog, i u ovom slučaju plesnog, laika, glasila bi - ocvali vitez se mlati sa vetrenjačama, zamišljajući da su to njegovi neprijatelji, uz svog vernog pratioca.
Teaterhaus Štutgart i Balet Štutgarta u koreografiji Kristijana Spuka, pokretnoj priči o apsurdnom partnerstvu starijeg i mlađeg čoveka. Na scenografiji koja evocira Ebenizera Skrudža, okruženi prašnjavim trofejima prethodnog života, svoj ples počinju buncanjem za nedostižnom Dulsinejom.
Delo koje je poslužilo kao inspiracija nebrojenim replikama u različitim granama umetnosti, u štutgartskom igračkom domenu pretočeno je u sećanja starca, pokušaje mladića da ga obodri, i njihove međusobne čarke.
Egon Madsen (66) kao Don Q sa decenijama na sceni nije izgubio na elastičnosti i ekspresiji, i savršeno portretiše ekscentrika zaglavljenog u prošlim avanturama, koji i dalje, napajajući se energijom svog mlađeg pratioca Erika Gotijea, juri svoje vetrenjače, zaboravljene ljubavi…
Dva veoma različita igrača donose komediju, tragediju, savremeni ples, sprdanje sa ritmom i glumom, sve i svašta u predstavi koja na ovogodišnjem BDF-u zaista važi za spektakl podvučen rečenicom "ne propustiti".
Gotije, koji u "slobodno" vreme sa svojom trupom postavlja akcione balete i vežba sa rok bendom, od sebe daje svaki atom energije, podstičući starijeg saigrača, sputavajući ga ili pokušavajući da od njega skloni dragocene artefakte sećanja.
Egon u međuvremenu bludi između duha prethodnih godina na igračkoj sceni, potpune komedije, strahovite iluzije demencije, i urlanja na nemačkom i zapovesti mlađem.
Koreografija je vrlo primetno do najsitnijih detalja zasnovana na muzici, pa svaka nota, od klasike do Džejmsa Brauna, u ovim igračima izaziva momentalni i prepoznatljivi šok-pokret. Tokom predaha, preskakanje stolica, jahanje konjića, pakovanje u kutije pa čak i gađanje publike kesicama čaja, daju predstavi doziranu spontanost i izražajnost koja prevazilazi ples.
I taman kada mislite da su igrači pokazali sve što je pripremljeno, po sceni ih juri najmanja motorizovana vetrenjača na svetu!
Izvanredna predstava iz Štutgarta u publici je pobudila burne reakcije, pa su i igrači pri poklonu bili ganuti, grlili su se, smejali, i ukratko bili podjednako prirodni, jaki i spontani kao i tokom igre.
BDF se nastavlja nastupima trupe Emanuela Gata (ponedeljak) i Kulberg baleta iz Stokholma.
(MONDO: Bojana Zimonjić)
Ako bi se Servantesova filozofska farsa šturo svela na par rečenica za potpunog književnog, i u ovom slučaju plesnog, laika, glasila bi - ocvali vitez se mlati sa vetrenjačama, zamišljajući da su to njegovi neprijatelji, uz svog vernog pratioca.
Teaterhaus Štutgart i Balet Štutgarta u koreografiji Kristijana Spuka, pokretnoj priči o apsurdnom partnerstvu starijeg i mlađeg čoveka. Na scenografiji koja evocira Ebenizera Skrudža, okruženi prašnjavim trofejima prethodnog života, svoj ples počinju buncanjem za nedostižnom Dulsinejom.
Delo koje je poslužilo kao inspiracija nebrojenim replikama u različitim granama umetnosti, u štutgartskom igračkom domenu pretočeno je u sećanja starca, pokušaje mladića da ga obodri, i njihove međusobne čarke.
Egon Madsen (66) kao Don Q sa decenijama na sceni nije izgubio na elastičnosti i ekspresiji, i savršeno portretiše ekscentrika zaglavljenog u prošlim avanturama, koji i dalje, napajajući se energijom svog mlađeg pratioca Erika Gotijea, juri svoje vetrenjače, zaboravljene ljubavi…
Dva veoma različita igrača donose komediju, tragediju, savremeni ples, sprdanje sa ritmom i glumom, sve i svašta u predstavi koja na ovogodišnjem BDF-u zaista važi za spektakl podvučen rečenicom "ne propustiti".
Gotije, koji u "slobodno" vreme sa svojom trupom postavlja akcione balete i vežba sa rok bendom, od sebe daje svaki atom energije, podstičući starijeg saigrača, sputavajući ga ili pokušavajući da od njega skloni dragocene artefakte sećanja.
Egon u međuvremenu bludi između duha prethodnih godina na igračkoj sceni, potpune komedije, strahovite iluzije demencije, i urlanja na nemačkom i zapovesti mlađem.
Koreografija je vrlo primetno do najsitnijih detalja zasnovana na muzici, pa svaka nota, od klasike do Džejmsa Brauna, u ovim igračima izaziva momentalni i prepoznatljivi šok-pokret. Tokom predaha, preskakanje stolica, jahanje konjića, pakovanje u kutije pa čak i gađanje publike kesicama čaja, daju predstavi doziranu spontanost i izražajnost koja prevazilazi ples.
I taman kada mislite da su igrači pokazali sve što je pripremljeno, po sceni ih juri najmanja motorizovana vetrenjača na svetu!
Izvanredna predstava iz Štutgarta u publici je pobudila burne reakcije, pa su i igrači pri poklonu bili ganuti, grlili su se, smejali, i ukratko bili podjednako prirodni, jaki i spontani kao i tokom igre.
BDF se nastavlja nastupima trupe Emanuela Gata (ponedeljak) i Kulberg baleta iz Stokholma.
(MONDO: Bojana Zimonjić)
