Ostaci džunglom prekrivenog izgubljenog grada koje su pre nekoliko vekova napustili pripadnici misteriozne civilizacije i o kome se pripovedaju priče da je od zlata i naseljen "majmunolikom decom", pronađeni su u kišnim šumama Hondurasa.
Tim američkih i arheologa iz Hondurasa, uz pomoć nekadašnjih pripadnika britanskih specijalnih snaga, tragao je za legendarnim Belim gradom poznatim i kao "Grad boga Majmuna" koji golica maštu zapadnih avanturista još od 16. veka i vremena konkvistadora, piše Telegraf.
Grad je bio dom nepoznatog naroda koji je živeo pre hiljadu godina i potom nestao bez traga. Za razliku od Maja, o ovoj prekolumbovskoj kulturi se toliko malo zna da čak nema ni ime.
Otkriće grada objavljeno je u listu Nacionalna geografija koji je poslao novinara i fotografa na ekspediciju.
Arheolozi su proučavali i mapirali doline, planine i brežuljke u dubinama kišnih šuma Hondurasa u potrazi za piramidama i gradom, piše list.
Otkrili su i izvanrednu grupu kamenih skulptura koje su vekovima ležale netaknute i dokumentovali ih, ali su ih ostavili u gradu. "Ovo pokazuje da i danas, u 21. veku, ima toliko toga što možemo da otkrijemo o našem svetu", rekao je vođa tima, arheolog Kristofer Fišer.
"Netaknuta priroda nalazišta je jedinstvena i ako bude sačuvano i proučeno kako treba može da nam pruži mnogo podataka o ljudima koji su tu živeli", rekao je on britanskom Telegrafu.
Grad se nalazi duboko u regionu Moskita, prostranoj i gotovo nenaseljenoj oblasti sa močvarama, rekama i planinama. Arheolozi su uz pomoć bivših specijalaca helikopterom stigli do zone gde su verovali da se nalazi grad a potom nastavili peške.
Oblast u kojoj je Beli grad nalazi se na putu krijumčara droge. Ekspedicija je odredila okvirno mesto gde se nalazi grad na osnovu snimaka iz vazduha rađenih 2012. uz pomoć najsavremenije laserske tehnologije koja je omogućila mapiranje tla kroz gusto rastinje.
Tim je, piše britanski list, pronašao 52 predmeta na tlu i očigledno je da ih je mnogo više ispod zemlje, verovatno u grobnicama. Pronađena su ceremonijalna sedišta, izgravirane posude ukrašene zmijama i lešinarima.
Najupečatljivija je glava "čoveka jaguara", šamana u transu za koju se veruje da potiče iz perioda 1.000. do 1.400. godine.
Zapadni avanturisti i istraživači vekovima su tragali džunglom u potrazi za ruševinama grada. Lokalno stanovništvo o ovom mestu priča priče kao o raju na zemlji i gradu od zlata.
Teodor Morde, američki avanturista najverovatnije je pronašao grad 1940. ali je preminuo a da nije otkrio lokaciju. On je u svojim beleškama opisao grad sa ogromnim božanstvom u obliku majmuna a lokalna plemena pričala su o stanovnicima koji su pola deca a pola majmuni.
Tačnu lokaciju grada Fišer i njegov tim nisu želeli da otkriju iz straha da ne bude poharan ali kažu da veću opasnost od pljačkaša predstavljaju rančeri koji krče šumu i stigli su na svega desetak kilometara od lokacije.
"Da izgubimo ovo globalno ekološko i kulturno nasleđe zbog hamburgera je nešto sa čime ne mogu da se pomirim", rekao je Fišer.
