Liturgiji su prisustvovali zamenik gradonačelnika Beograda Andreja Mladenović, članovi Gradskog veća, kao i brojni građani, koji su potom u 11.30, na čelu sa patrijarhom Irinejom i episkopima u litiji krenuli iz Ulice admirala Geprata kroz centralne gradske ulice.

Mi smo mali narod, nas jedino može spasiti i ostaviti na ovim prostorima jedinstvo. Takmičimo se da izaberemo najbolji put ka cilju, a cilj mora da bude jedan jedinstveni, onaj koji nam je Sveti Sava postavio", poručio je patrijarh okupljenim građanima nakon liturgije.

Litija je krenula iz Ulice admirala Geprata, a na njenom čelu bili su Jerusalimski krst, barjak Grada Beograda i konjica.

Na barjaku od crvenog brokata je sa jedne strane ikona Vaznesenja Gospodnjeg i slovima od zlatnih niti natpis "Opština Grada Beograda 1938", a sa druge strane ikona Svete Petke i poruka "Ko Krsno ime slavi - onom i pomaže".

Sa leve i desne strane barjaka nose se dva mala krsta i dva mala zvona koja sve vreme neprekidno zvone, a iza njih ide žito Hrama i Grada Beograda, kao i kolač hrama i Grada.

Litija, koja predstavlja jednu od nastarijih tradicija Beograda, kretala se od Admirala Geprata, preko Kneza Miloša i Kralja Milana do Terazija gde je kod Terazijske česme održana prva molitva za zdravlje Beograđana.

Posle molitve, litija se kretala Knez Mihailovom i Pariskom do Sime Markovića gde je kod Saborne crkve održana druga molitva u kojoj se molilo za poštedu od stradanja, mir i napredak.

Litija je nastavljena Pop Lukinom, Brankovom, kroz Kraljice Natalije i Dobrinjsku do Admirala Geprata, gde je po povratku u Vaznesenjsku crkvu, ispred granitnog Krsta, održana treća molitva u spomen svih palih junaka Beograda.

U Skupštinu grada uneti su kolač i žito, a gradonačelnik Siniša Mali zapalio je sveću i čestitao građanima slavu, poželevši im puno uspeha i sreće.

Mali je rekao da je Spasovdan gradska slava koju slave svi Beograđani, bez obzira na veroispovest, i da je to tradicija koju moramo da očuvamo.

Gradonačelnik je rekao da je ove godine najveći broj građana bio na ulicama.

Pored građana i gradonačelnika Beograda, u litiji su učestvovali i princ Aleksandar Karađorđević, episkopi, studenti Bogoslovije, pitmoci Vojne akademije.

Vaznesenje spada u pokretne praznike - pada istog dana, ali se menja datum jer se računa od Vaskrsa. Praznuje se uvek u četvrtak, 40 dana posle Vaskrsa, a 10 dana pre Duhova.Praznik Vaznesenja Gospodnjeg, u narodu je poznat kao Spasovdan, jedan je od deset praznika posvećenih Hristu. Značaj praznika vidi se po tome što je najveći istorijsko-pravni dokument srpske srednjovekovne države, čuveni Dušanov zakonik, obnarodovan na Spasovdan 1349, a dopunjen takođe na Spasovdan pet godina kasnije.

Današnju formu postojećeg slavskog obreda uobličio je 1862. godine mitropolit beogradski Mihailo Jovanović, tada i poglavar Crkve Kneževine Srbije, na čiji je predlog, upućen knezu Mihailu Obrenoviću, 1863. godine i sagrađena Vaznesenjska crkva.Ova crkva uspela je da sačuva originalni barjak Uprave grada.

Inače, koliki su značaj Srbi pridavali navedenom prazniku, vidi se i po tome, što je Dušanov zakonik, obnarodovan na Spasovdan 1349. godine, a dopunjen takođe na Spasovdan, 1354. godine.

Na proslavi Spasovdana, 1939. godine, grad Beograd je odlikovan najvišim ratnim odlikovanjem - Karađorđevom zvezdom sa mačevima IV stepena.

 Gradska slava nije slavljena od 1946. godine, a obnovljena je 1992. Skromnom litijom koju je oko crkve poveo partijarha srpski gospodin Pavle, ponovo je Vaznesenje Gospodnje počelo da se slavi kao gradska Slava.