Na današnji dan 1898. u okolini Modene rođen je Enco Ferari, "otac" najpoznatije ekipe "Formule 1" i jednog od najčuvenijih automobilskih brendova današnjice.
Enco je postao zaljubljenik u moto-sport i pre nego što je postao tinejdžer, gledajući trke sa ocem i bratom u Bolonji. Njih dvojica umiru kada je Enco bio osamnaestogodišnjak, pa on zbog te tragedije napušta školu, zapošljava se, ali i odlazi u Prvi svetski rat. Zbog ozbiljne bolesti i dve operacije, napušta front.
Nakon oporavka i neuspešnog volontiranja u Fijatu, Enco se zapošljava u jednoj manjoj firmi gde postaje test vozač. Posle toga se seli u Milano, gde postaje prvo test, a zatim i trkački vozač ekipe CMN. Njegov debi je bio 1919. na brdskoj trci Parma – Pođo di Berčeto, koju je završio kao četvrti u kategoriji do tri litra. Vozio je model "cmn 15/20" koga je pogonio motor od 2,3 litre.
Naredne godine, počela je saradnja sa Alfa Romeom, koja je trajala do Drugog svetskog rata.
Encova prva pobeda je bila 1923. na trci u Saviju, posle koje upoznaje grofa Baraku, koji je "zaslužan" za jedan od najprepoznatljivih amblema u auto-industriji, čuvenog "propinjućeg konja".
Jedan je od osnivača sportskog dnevnika "Korijere delo Sport" 1924. godine.
U 29. godini, Enco Ferari dobiju titulu "viteza" ("il Commendatore"), što mu postaje i zvanični nadimak.
Ferari osniva 1929. ekipu Ferari koja se sastojala od automobila (prvenstveno "alfe") i motora. Vozačku karijeru, Enco završava 9. avgusta 1931. trkom "Čirčuto Tre Provinče" koju je završio kao drugi, iza čuvenog Tacia Nuvolarija, takođe vozača ekipe Ferari.
Septembra 1939. osniva kompaniju Auto Avio Kostrucioni koja je trebalo da snabdeva delovima druge trkačke timove. Međutim, Drugi svetski rat je, u velikoj meri, osujetio planove kompanije, a nakon što je njegova fabrika oštećena u savezničkom bombardovanju, seli proizvodnju iz Modene u Maranelo.
"Ferrari S.p.A." je osnovao 1947. godine i svetu predstavio prvi model "125 S". Ubrzo nakon toga kreću da se nižu sportski uspesi, odnosno prva mesta na trkama – "Mile Milja" 1948., "24 časa Le Mana" 1949., a 1951. ostvarena je i prva pobeda u "Formuli 1". Godinu dana kasnije Alberto Aksari je postao prvi vozač za volanom Ferarija koji je osvojio šampionat "Formule 1".
Enco je 1956. doživeo još jednu porodičnu tragediju. Umro mu je sin Alfredo, daleko poznatiji pod nadimkom Dino, koji je bio uključen u razvoj potpuno novog V6 motora od 1500 kubika. U njegovu čast svi Ferarijevi V6 motori se zovu Dino.
Krajem šezdesetih, moćni Fijat postaje vlasnik 50 odsto Ferarija, što je omogućilo njegov dalji razvoj.
Čuveni "ferari f40" je bio poslednji automobil na kome je Enco radio, jer je godinu dana nakon njegove premijere preminuo. Te 1988. viđena je i najdominantnija sezona u istoriji "Formule 1". Međutim, nije "skuderija" domirnirala, već Meklaren, koji je pobedio na 15 od 16 trka.
Jedino gde nisu pobedili bila je "Velika nagrada Italije", prva nakon Encove smrti. Ferari je ostvario dvostruku pobedu i to nakon što se vodeći Sena sudario sa vozačem kojeg je prestizao za čitav krug. Ovaj incident su mnogi "tifozi" protumačili "omanjom" božjom intervencijom – u Encovu čast.
Pogledajte galeriju najpoznatijih "ferarija":
