On je optužen da je pokušao da ubije pripadnika istog klana Sretka Kalinića u Hrvatskoj 2010. godine, dok su bili u bekstvu od srpskih pravosudnih organa.
Simović nije prisustvovao objavi presude, jer je izrazio želju da ne bude privođen iz zatvora, kako je rekao, "da se ne bi pravili dodatni troškovi", dok je Kalinić priveden u sud uz jake mere obezbeđenja, a vozilo kojim je doveden pratilo je nekoliko kombija žandarmerije i policije.
Prema rečima sudije Nikole Mikića, Simović je osuđen zbog krivičnog dela ubistvo u pokušaju i oslobođen je plaćanja sudskih troškova jer se nalazi na izdržavanju dugogodišnje kazne zatvora. Sudija je rekao i da je utvrđeno da je Simović u Kalinića ispalio dva projektila iz oružja i zadao mu prostrelne rane u predelu grudi. Zaključio je da je između njih postojao neki sukob.
I Simović i Kalinić se sada nalaze u zatvoru u Požarevcu, gde izdržavaju maksimalne zatvorske kazne zbog učešća u ubistvu premijera Zorana Đinđića 2003. godine, niza zločina koje su izvršili kao pripadnici zemunskog klana, ali i više ubistava u Beogradu 2004. godine.
Kalinić, koji ima status oštećenog, je u sudnici bio vidno dobro raspoložen, čak je komunicirao sa novinarima. On je odbio da svedoči u statusu oštećenog protiv Simovića, tvrdeći da mu je načelnik službe obezbeđenje požarevačkog zatvora Zabela, u kom obojica služe maksimalne kazne zatvora, zabranio da svedoči i tereti Simovića.
Simović je na početku suđenja u aprilu negirao krivicu, navodeći da neće iznositi odbranu, jer nema od čega da se brani. Na ranijim suđenjima za druga krivična dela, Simović je potvrdio da je nakon svađe, pucao u Kalinića, jer se plašio da će on ubiti njega.
Kalinić i Simović uspeli su da pobegnu iz zemlje nakon ubistva premijera i akcije "Sablja" u martu 2003. godine i do ovog događaja odolevali su hapšenju, sarađujući u novim krivičnom delima uz pomoć jataka iz regiona. Za njima je sve vreme bila na snazi Interpolova poternica Srbije.
Međutim, među njima je, kako su ranije ispričali pred sudom, došlo do svađe prilikom roštiljanja na jezeru Rakitje pored Zagreba. Simović je tada pucao u Kalinića u stomak i grudi i pobegao. Kalinić je završio u boilnici u Zagrebu, a nakon oporavka izručen je Beogradu. Simović je uhapšen dva dana nakon pucnjave u blizini granice sa Hrvatskom.Istragu za ovaj pokušaj ubistva sprovelo je hrvatsko pravosuđe i predmet ustupilo srpskim organima. Optužnicu protiv Simovića sada zastupa Više javno tužilaštvo u Beogradu.
Apelacioni sud u Beogradu je u avgustu 2013. godine je potvrdio presudu Specijalnog suda, kojom su Kalinić i Simović osuđeni na po 40 godina zatvora zbog niza ubistava, otmica i drugih krivičnih dela koja su izvršili kao pripadnici zemunskog klana.
Oni su 2008. osuđeni na maksimalnu kaznu u odsustvu, ali su nakon hapšenja tražili ponavljanje suđenja na kojem su osuđeni na po 30 godina zatvora zbog učešća u ubistvu premijera Zorana Đinđića. Ista kazna im je izrečena i u postupku koji je vođen protiv njih i Luke Bojovića i Vladimira Milisavljevića, koji su oslobođeni, zbog tri ubistva i dva pokušaja ubistva. Kalinić je u februaru 2012. godine pokušao bekstvo iz pritvorske jedinice Specijalnog suda u Beogradu, ali je u tome sprečen.
(MONDO/Tanjug)