Danas u ponoć počinje Nova julijanska godina za Srpsku, Rusku i Gruzijsku pravoslavnu crkvu, Jerusalimsku patrijaršiju i Rusku zagraničnu crkvu koje istovermeno obeležavaju dva velika hrišćanska praznika - Obrezanje Isusa Hrista i Svetog Vasilija Velikog.
Pravoslavni narodi koji poštuju bogoslužbeni Julijanski kalendar svojih crkava pripremaju se za doček Nove 2009. godine.
Danas u ponoć počinje Nova julijanska godina za Srpsku, Rusku i Gruzijsku pravoslavnu crkvu, Jerusalimsku patrijaršiju i Rusku zagraničnu crkvu koje istovermeno obeležavaju dva velika hrišćanska praznika - Obrezanje Isusa Hrista i Svetog Vasilija Velikog.
Dan Obrezanja Gospoda Isusa Hrista koji SPC slavi 1. januara po Julijanskom kalendaru, odnosno 14. januara po Gregorijanskom ili svetovnom kalendaru jedan je od Gospodnjih praznika i jedno od objašnjenja suštine hrišćanstva i uloge Isusa Hrista u hrišćanskom svetu.
Ovim činom, kako kaže Sveto pismo, Isus Hristos preuzeo je na sebe grehe ljudskog roda, a čin obrezanja se smatra znakom očišćenja od praroditeljskog greha.
Prema zapisu vladike Nikolaja Velimirovića, "Hristos je na sebe primio ljudsko telo... i podneo bol za greh određen".
Na ovaj dan, u svim hramovima SPC, služi se liturgija Svetog Vasilija Velikog čiji pomen Crkva, takođe, slavi prvog dana Nove godine.
Prema istorijskom i predanju crkve, Sveti Vasilije se upokojio 379, u 50. godini. Živeo je u vreme cara Konstantina koji je ozvaničio slobodu ispovedanja hrišćanske vere.
Vasilijeva služba, koju je napisao sam svetitelj, služi se, prema kanonu SPC, 10 puta godišnje - 1. januara, uoči Božića i Bogojavljenja, u sve nedelje Velikog časnog posta (osim Cvetne nedelje), na Veliki Četvrtak i Veliku Subotu.
Sačuvana su mnoga bogoslovska i apologetska dela Svetog Vasilija koga SPC slavi i 12. februara (30. januara po Julijanskom kalendaru) - na praznik Sveta tri jerarha.
Julijanski 1. januar u našem narodu je poznat i kao Vasiljevdan, Mali Božić i srpska Nova godina.
Mnogi običaji i obredi vezani su za Mali Božić koji se smatra završetkom božićnih svetkovina.
U nekim krajevima Hercegovine sačuvan je običaj spaljivanja ostatka badnjaka, a u mnogim srpskim krajevima mesi se obredni hleb ili Vasilica.
U bogoslužbenom kalendaru SPC ovi praznici su obeleženi crvenim slovom kao zapovedni od velikog značaja za pravoslavnu hrišćansku crkvu.
(Tanjug)
Danas u ponoć počinje Nova julijanska godina za Srpsku, Rusku i Gruzijsku pravoslavnu crkvu, Jerusalimsku patrijaršiju i Rusku zagraničnu crkvu koje istovermeno obeležavaju dva velika hrišćanska praznika - Obrezanje Isusa Hrista i Svetog Vasilija Velikog.
Dan Obrezanja Gospoda Isusa Hrista koji SPC slavi 1. januara po Julijanskom kalendaru, odnosno 14. januara po Gregorijanskom ili svetovnom kalendaru jedan je od Gospodnjih praznika i jedno od objašnjenja suštine hrišćanstva i uloge Isusa Hrista u hrišćanskom svetu.
Ovim činom, kako kaže Sveto pismo, Isus Hristos preuzeo je na sebe grehe ljudskog roda, a čin obrezanja se smatra znakom očišćenja od praroditeljskog greha.
Prema zapisu vladike Nikolaja Velimirovića, "Hristos je na sebe primio ljudsko telo... i podneo bol za greh određen".
Na ovaj dan, u svim hramovima SPC, služi se liturgija Svetog Vasilija Velikog čiji pomen Crkva, takođe, slavi prvog dana Nove godine.
Prema istorijskom i predanju crkve, Sveti Vasilije se upokojio 379, u 50. godini. Živeo je u vreme cara Konstantina koji je ozvaničio slobodu ispovedanja hrišćanske vere.
Vasilijeva služba, koju je napisao sam svetitelj, služi se, prema kanonu SPC, 10 puta godišnje - 1. januara, uoči Božića i Bogojavljenja, u sve nedelje Velikog časnog posta (osim Cvetne nedelje), na Veliki Četvrtak i Veliku Subotu.
Sačuvana su mnoga bogoslovska i apologetska dela Svetog Vasilija koga SPC slavi i 12. februara (30. januara po Julijanskom kalendaru) - na praznik Sveta tri jerarha.
Julijanski 1. januar u našem narodu je poznat i kao Vasiljevdan, Mali Božić i srpska Nova godina.
Mnogi običaji i obredi vezani su za Mali Božić koji se smatra završetkom božićnih svetkovina.
U nekim krajevima Hercegovine sačuvan je običaj spaljivanja ostatka badnjaka, a u mnogim srpskim krajevima mesi se obredni hleb ili Vasilica.
U bogoslužbenom kalendaru SPC ovi praznici su obeleženi crvenim slovom kao zapovedni od velikog značaja za pravoslavnu hrišćansku crkvu.
(Tanjug)
