Stefan Nemanja bio je veliki župan Raške, jedan od najznačajnijih srpskih vladara, najmlađi sin vlastelina Zavide, otac Svetog Save, ktitor, odani branitelj pravoslavlja...
Tadašnju srpsku državu uspeo je da proširi, aktivno se borio protiv bogumila i jeretika, a smatrao se rodonačelnikom srpske pravoslavne crkve.
Prevratom je preuzeo presto velikih župana Raške. Stefan Nemanja je s braćom svrgnuo dinastiju Vukanovića, a vlast je preuzeo oko 1167. godine kada je starijeg brata Tihomira proterao iz zemlje.
Vizantija i Mađarska su često bile u sukobu, a župani Raške saveznici mađarske kraljevine.
To je pokušao da promeni vizantijski car Manojlo Komnin tako što je postavio Tihomira za upravnika Raške 1163. godine.
Stefan Nemanja je zbacio Tihomira i vrhovnu vlast Vizantije. Usledili su novi napadi i kako bi spasao svoju zemlju i narod, Stefan Nemanja otišao je kod Komnina da moli za oprost i priznao ga za svog suverena.
Nakon smrti Komnina, Nemanja je počeo napade na vizantijsku teritoriju i širenje vlasti na okolne srpske oblasti.
Širenje države zaustavilo se 1190. godine porazom na Moravi. Raška je tada postala vizantijski vazal, ali je Stefanu Nemanji priznat deo osvojenog.
Povukao se sa vlasti i zamonašio 1196. godine.
On je pravoslavlje uspostavio kao državnu religiju. Mnogo se oslanjao na crkvu koja je nastojala da mu pomogne, pa je tako pravoslavlje postalo državna vera, a širom Srbije počeli su da se grade manastiri i crkve.
Kada je utvrdio državu i u njoj pravoslavnu veru zamonašio se sledeći primer svog sina Save – Rastka Nemanjića, u manastiru Studenica.
Vlast je predao srednjem sinu Stefanu Nemanjiću (Stefanu Prvovenčanom), koji postaje veliki župan Raške. Najstarijem sinu Vukanu je ostavio na upravu Zetu.
Nakon dve godine monaškog života u Studenici, Simeon je otišao na Svetu Goru.
U manastiru Vatoped živeo je sa sinom Savom i tako su zajedno dane i noći provodili u molitvi.
Sagradili su nekoliko paraklisa, ali i iz temelja obnovili manastir Hilandar.
Stefan Nemanja umro je u Hilandaru 1199 godine. Prema verovanju, u trenutku kada je umro prostoriju u kojoj je bio je obasjala svetlost.
Sledeće godine je kanonizovan. Njegove mošti su točile sveto miro, pa je zbog toga i nazvan Sveti Simeon Mirotočivi.
Monah Sava je preneo njegove posmrtne ostatke 1208. godine u Rašku, da bi nad njima izmirio svoju stariju braću Stefana i Vukana koji su se borili za vlast.
Njegove mošti se i danas nalaze u Studenici.
Skoro svaka srpska crkva ima prikazan njegov lik na ikonama, freskama i drugim radovima.
Rođen je u Ribnici na Morači, današnjoj Podgorici, verovatno 1114. godine, a vladao je istočnim srpskim zemljama.
SPC slavi Svetog Simeona Mirotočivog 26. februara, na dan kada se upokojio.
Zvezdina proslava jesenje titule sa stilom: Nova goleada na Marakani!
Ameri hoće Stojakovića da bi nas pobedili: Srbija i Grčka u strahu, SAD hoće da otme Andreja!
Tri noćenja na Zlatiboru 460.000 dinara! Turisti šokirani cenama za Novu godinu, od cifre će vam se zavrteti
Mondo ukrštenica za 22. decembar: Jutarnja zabava i "razgibavanje" mozga!
Crvena zvezda se hitno oglasila saopštenjem: Trener Sferopulos je često i neopravdano na meti kritika!