Ekipa stručnjaka Republičkog zavoda za zaštitu spomenika kulture već dvadeset i dve godine vredno radi na restauraciji manastirskog kompleksa Manasija.
Iako je Vlada Srbije u poslednjih osam godina izdvojila 94 miliona dinara, prema rečima ministra kulture Predraga Markovića prilikom nedavne posete Manasiji, obnova ovog hrama ne obavlja se u poželjnom kontinuitetu već "sezonski" upravo zbog nedostatka para.
Zadužbina despota Stefana Lazarevića, koja je građena od 1406. do 1418. godine od tesanog kamena u kojoj je bio sahranjen i sam despot, počela je da se renovira 1989. godine, nakon dugog zanemarivanja od oko vek i po.
Samo obnova najpoznatije kule odbrane ili Despotove (Donžan) kule, trajala je pet godina, a zatim je od 2000. rađeno na utvrđenju tri bedema i dve kule.
Manastirska crkva dobila je novi pod, kameni oltar, pregrade, uređena je pronađena grobnica despota Stefana i obavljeno niz drugih radova.
Rad na renoviranju nije prekidan do 2005. i u tom periodu su obavljena sistematska arheološka istraživanja u većem delu porte i trpezarije.
Nakon četvorogodišnjeg rada završena je restauracija svih crkvenih ikona, odnosno životopisa rađenih po nalogu kneza Mihajla, koji predstavljaju najznačajniji domet srednjovekovnog srpskog zidnog slikarstva.
"Preostaje rad na dve kule i tri bedema", kaže arhitekta Gordana Simić, šef ovog projekta koja se nada da će i to biti završeno u dogledno vreme.
Prema njenim rečima, država je ove godine odvojila oko 17 miliona dinara za početak radova na istraživanju i restauraciji odbrambenih zidova Manasije, koji su se decenijama obrušavali i urastali u korov.
"Unutar manastirskog dvorišta rade se završna iskopavanja i vraća se autentična slika manastira, dok nam rad na najvećem ukrasu Manasije, freskama, tek predstoji", kaže naša sagovornica i ističe da se ovaj manastir nalazi na preliminarnoj UNESCO listi kao spomenik sa univerzalnom vrednošću.
Pored Gordane Simić na utvrđenju radi i arhitekta Svetlana Vukadinović, dok je za radove u okviru manastirskog kompleksa i crkvu zadužen Dragoljub Todorović.
Arheološim istraživanjima rukovodi Marin Brmbolić, a na freskama će raditi slikar-konzervator Radiša Žikić. Restauraciju ikona obavila je Sonja Poslušni.
Pretpostavlja se da bi, ukoliko država bude izdvajala sredstva na nivou poslednje tri godine, kompletna restauracija Manasije mogla biti završena u narednih deset godina.
Manasija, nekadašnji centar srpske kulture, uprkos jakom utvrđenju pustošena je i razarana tri puta odmah po nastajanju i jednom u 18.veku.
Obnavljana je i tri puta u 19.veku. Knez Aleksandar Karađorđević je, kao veliki prijatelj sveštenstva, 1845. godine naredio da se iz državne kase izdvoje značajna sredstva za obnovu manastirske crkve.
Fond od 20.000 rukopisa poznate "Resavske prepisivačke škole" nestao je u tursko doba nakon paljenja Manasije.
U manastiru su stvarali i Konstantin Filozof, Grigorije Camblak, a sam despot Stevan ovde je napisao "Slovo ljubve".
(T.Z/MONDO)
Iako je Vlada Srbije u poslednjih osam godina izdvojila 94 miliona dinara, prema rečima ministra kulture Predraga Markovića prilikom nedavne posete Manasiji, obnova ovog hrama ne obavlja se u poželjnom kontinuitetu već "sezonski" upravo zbog nedostatka para.
Zadužbina despota Stefana Lazarevića, koja je građena od 1406. do 1418. godine od tesanog kamena u kojoj je bio sahranjen i sam despot, počela je da se renovira 1989. godine, nakon dugog zanemarivanja od oko vek i po.
Samo obnova najpoznatije kule odbrane ili Despotove (Donžan) kule, trajala je pet godina, a zatim je od 2000. rađeno na utvrđenju tri bedema i dve kule.
Manastirska crkva dobila je novi pod, kameni oltar, pregrade, uređena je pronađena grobnica despota Stefana i obavljeno niz drugih radova.
Rad na renoviranju nije prekidan do 2005. i u tom periodu su obavljena sistematska arheološka istraživanja u većem delu porte i trpezarije.
Nakon četvorogodišnjeg rada završena je restauracija svih crkvenih ikona, odnosno životopisa rađenih po nalogu kneza Mihajla, koji predstavljaju najznačajniji domet srednjovekovnog srpskog zidnog slikarstva.
"Preostaje rad na dve kule i tri bedema", kaže arhitekta Gordana Simić, šef ovog projekta koja se nada da će i to biti završeno u dogledno vreme.
Prema njenim rečima, država je ove godine odvojila oko 17 miliona dinara za početak radova na istraživanju i restauraciji odbrambenih zidova Manasije, koji su se decenijama obrušavali i urastali u korov.
"Unutar manastirskog dvorišta rade se završna iskopavanja i vraća se autentična slika manastira, dok nam rad na najvećem ukrasu Manasije, freskama, tek predstoji", kaže naša sagovornica i ističe da se ovaj manastir nalazi na preliminarnoj UNESCO listi kao spomenik sa univerzalnom vrednošću.
Pored Gordane Simić na utvrđenju radi i arhitekta Svetlana Vukadinović, dok je za radove u okviru manastirskog kompleksa i crkvu zadužen Dragoljub Todorović.
Arheološim istraživanjima rukovodi Marin Brmbolić, a na freskama će raditi slikar-konzervator Radiša Žikić. Restauraciju ikona obavila je Sonja Poslušni.
Pretpostavlja se da bi, ukoliko država bude izdvajala sredstva na nivou poslednje tri godine, kompletna restauracija Manasije mogla biti završena u narednih deset godina.
Manasija, nekadašnji centar srpske kulture, uprkos jakom utvrđenju pustošena je i razarana tri puta odmah po nastajanju i jednom u 18.veku.
Obnavljana je i tri puta u 19.veku. Knez Aleksandar Karađorđević je, kao veliki prijatelj sveštenstva, 1845. godine naredio da se iz državne kase izdvoje značajna sredstva za obnovu manastirske crkve.
Fond od 20.000 rukopisa poznate "Resavske prepisivačke škole" nestao je u tursko doba nakon paljenja Manasije.
U manastiru su stvarali i Konstantin Filozof, Grigorije Camblak, a sam despot Stevan ovde je napisao "Slovo ljubve".
(T.Z/MONDO)
Pridruži se MONDO zajednici.
