Suđenje pripadniku "zemunskog klana" Aleksandru Simoviću zbog optužbi za bezobzirno ubistvo svedoka-saradnika Zorana Vukojevića Vuka 2006. godine odloženo za 5. oktobar jer se Simović ne oseća dobro.
Simović, koji je iz požarevačkog zatvora "Zabela" na suđenje doveden u Specijalnu sudnicu okružnog zatvora u Beogradu, zatražio je odlaganje, navodeći da nije u stanju da prati suđenje, jer mu klecaju kolena i vrti mu se u glavi.
Uprava zatvora prosledila je Sudu i lekarski nalaz prema kome Simović u poslednje vreme ima stomačne tegobe, pa je Sud naložio da u roku od 30 dana lekar internista VMA izvrši veštačenje njegovog zdravstvenog stanja i utvrdi da li je osoba za suđenje.
Simović u požarevačkoj "Zabeli" izdržava višedecenijske kazne zatvora zbog devet ubistava i tri otmice, koja je izvršio kao pripadnik "zemunskog klana", kao i zbog učešća u ubistvu premijera Zorana Djinđića.
Vukojević je bio šef obezbeđenja vođe "zemunskog klana" Dušana Spasojevića, koji je posle ubistva premijera Djinđića pristao da sarađuje sa tužilaštvom i dobio status svedoka-saradnika u procesu za taj atentat, kao i u procesu protiv "zemunskog klana".
Simović se tereti za krivicno delo teško ubistvo koje je, kako smatra tužilaštvo za organizovani kriminal, učinio iz bezobzirne osvete jer je Vukojević prihvatio da svedoči protiv ostalih pripadnika zemunske grupe što je dovelo do otkrivanja i dokazivanja krivičnih dela koja je vršio "zemunski klan".
Tužilaštvo smatra da je Simović ubistvo izvršio i iz koristoljublja, jer je hteo da prisvoji deo novca koji se nalazio kod Vukojevića.
Vukojević je status saradnika dobio 2003, ali je kasnije došao u sukob sa Jedinicom MUP-a Srbije za zaštitu svedoka, posle čega je izašao iz programa zaštite.
Prema optužnici, Simović koji je, kao i njegov stariji brat Miloš, u to vreme bio u bekstvu, zajedno sa Zoranom Povićem Povom i više NN lica sačekao je Vukojevića ispred kuće u Zemunu u ulici Dragana Rakića 16.
Oni su ga savladali, ubacili u kola i odvezli na auto put Beograd-Šid, gde mu je Aleksandar Simović zadao više udaraca tupim predmetom u glavu, a potom pucao u njega iz magnuma kalibra 357 mm i pogodio ga u predelu glave grudi i vrata.
Mrtvog Vukojevića je zapalio i njegovo telo ostavio pored puta.
Prilikom te otmice i komešanja koje se dešavalo u automobilu, Pović je ranjen, ali su ga ostali prevezli u Urgentni centar gde je preminuo.
Simoviću se na teret stavlja, pored krivičnog dela teško ubistvo, i nedozvoljeno držanje oružja, jer su kod njega u stanu pronađeni revolver "Smit i Veson", automatska puška sa municijom, ručna bomba,
kao i municija za magnum 357 kojim je izvršeno ubistvo Vukojevića.
Aleksandar Simović je mlađi brat Miloša Simovića koji je uhapšen u junu 2010. posle sedam godina bekstva. Aleksandar je uhapšen 25. novembra 2006. godine u stanu u ulici Milentija Popovića 35 u Novom Beogradu. Sa njim je tada bila supruga Zorana.
(Tanjug)
Uprava zatvora prosledila je Sudu i lekarski nalaz prema kome Simović u poslednje vreme ima stomačne tegobe, pa je Sud naložio da u roku od 30 dana lekar internista VMA izvrši veštačenje njegovog zdravstvenog stanja i utvrdi da li je osoba za suđenje.
Simović u požarevačkoj "Zabeli" izdržava višedecenijske kazne zatvora zbog devet ubistava i tri otmice, koja je izvršio kao pripadnik "zemunskog klana", kao i zbog učešća u ubistvu premijera Zorana Djinđića.
Vukojević je bio šef obezbeđenja vođe "zemunskog klana" Dušana Spasojevića, koji je posle ubistva premijera Djinđića pristao da sarađuje sa tužilaštvom i dobio status svedoka-saradnika u procesu za taj atentat, kao i u procesu protiv "zemunskog klana".
Simović se tereti za krivicno delo teško ubistvo koje je, kako smatra tužilaštvo za organizovani kriminal, učinio iz bezobzirne osvete jer je Vukojević prihvatio da svedoči protiv ostalih pripadnika zemunske grupe što je dovelo do otkrivanja i dokazivanja krivičnih dela koja je vršio "zemunski klan".
Tužilaštvo smatra da je Simović ubistvo izvršio i iz koristoljublja, jer je hteo da prisvoji deo novca koji se nalazio kod Vukojevića.
Vukojević je status saradnika dobio 2003, ali je kasnije došao u sukob sa Jedinicom MUP-a Srbije za zaštitu svedoka, posle čega je izašao iz programa zaštite.
Prema optužnici, Simović koji je, kao i njegov stariji brat Miloš, u to vreme bio u bekstvu, zajedno sa Zoranom Povićem Povom i više NN lica sačekao je Vukojevića ispred kuće u Zemunu u ulici Dragana Rakića 16.
Oni su ga savladali, ubacili u kola i odvezli na auto put Beograd-Šid, gde mu je Aleksandar Simović zadao više udaraca tupim predmetom u glavu, a potom pucao u njega iz magnuma kalibra 357 mm i pogodio ga u predelu glave grudi i vrata.
Mrtvog Vukojevića je zapalio i njegovo telo ostavio pored puta.
Prilikom te otmice i komešanja koje se dešavalo u automobilu, Pović je ranjen, ali su ga ostali prevezli u Urgentni centar gde je preminuo.
Simoviću se na teret stavlja, pored krivičnog dela teško ubistvo, i nedozvoljeno držanje oružja, jer su kod njega u stanu pronađeni revolver "Smit i Veson", automatska puška sa municijom, ručna bomba,
kao i municija za magnum 357 kojim je izvršeno ubistvo Vukojevića.
Aleksandar Simović je mlađi brat Miloša Simovića koji je uhapšen u junu 2010. posle sedam godina bekstva. Aleksandar je uhapšen 25. novembra 2006. godine u stanu u ulici Milentija Popovića 35 u Novom Beogradu. Sa njim je tada bila supruga Zorana.
(Tanjug)
