"Ja o ubistvu Vukojevića ne znam ništa, sve što sam saznao, saznao sam iz novina i sa televizije. Nikog nisam povredio, a kamoli ubio", rekao je Simović iznoseći odbranu u Specijalnom sudu, gde se proces odvija.

On je, međutim, priznao da je u stanu na Novom Beogradu, u kojem se krio tokom bekstva, skrivao oružje, ali da to oružje nije bilo njegovo, već pokojnog Zorana Povića Pove, koji je nastradao prilikom likvidacije Vukojevića.

Podsetimo, u stanu u kom je uhapšen Simović pronađeni su revolver "Smit i Veson", automatska puška sa municijom, ručna bomba, kao i municija za magnum 357 kojim je izvršeno ubistvo Vukojevića.

U nastavku suđenja saslušani su kao svedoci, takođe bivši pripadnici "zemunskog klana", Sretko Kalinić i Miloš Simović. Kalinić je tvrdio da je tokom bekstva od Miloša Simovića i Vlade Milisavljevića čuo da je Aleksandar ubio Vukojevića, jer je hteo da mu se osveti što je pristao da sarađuje sa Tužilaštvom u procesu za ubistvo bivšeg premijera Zorana Đinđića i za krivična dela koje je vršio "zemunski klan".

Kalinić je sugerisao Sudskom veću da ispita da li je motiv za ubistvo Vukojevića bio i taj što je Aleksandra Simović hteo da se dokopa 4,5 miliona evra, koje je navodno Vukojević uzeo od ubijenog vođe "zemunskog klana" Dušana Spasojevića i zatrpao ih u dvorištu svoje kuće u Zemunu.

Miloš Simović, Aleksandrov rođeni brat, rekao je da Kalinić "sve laže", nakon čega je Sud odlučio da ih suoči.

Tokom suočenja Kalinić i Simović međusobno su se optuživali za laži i "prozivali se oko žena". Nakon pauze, Sud će odlučiti u kom pravcu će dalje teći suđenje.

Kalinić i Simović posvađali su se tokom višegodišnjeg bekstva nakon čega je Simović u Zagrebu upucao Kalinića u nogu, a potom se predao srpskoj policiji u junu 2010. godine. Kalinić je posle hospitalizacije uhapšen i krajem avgusta 2010. godine iz Hrvatske izručen Srbiji.

Iz bezbednosnih razloga suđenje je održano u specijalnoj sudnici Okružnog zatvora u Beogradu.

Simović je doveden u beogradski Centralni zatvor iz požarevačke "Zabele", gde izdržava višedecenijske kazne zbog devet ubistava i tri otmice koja je izvršio kao pripadnik "zemunskog klana", kao i zbog učešća u ubistvu premijera Zorana Đinđića.

Vukojević je bio šef obezbeđenja vođe "zemunskog klana" Dušana Spasojevića, koji je posle ubistva premijera Đinđića pristao da sarađuje sa tužilaštvom i dobio status svedoka-saradnika u procesu za taj atentat, kao i u procesu protiv "zemunskog klana".

Simović se tereti za krivično delo teško ubistvo koje je, kako smatra tužilaštvo za organizovani kriminal, učinio iz bezobzirne osvete jer je Vukojević prihvatio da svedoči protiv ostalih pripadnika zemunske grupe što je dovelo do otkrivanja i dokazivanja krivičnih dela koja je vršio "zemnuski klan".

Tužilaštvo smatra da je Simović ubistvo izvršio i iz koristoljublja, jer je hteo da prisvoji deo novca koji se nalazio kod Vukojevića, koji je status saradnika dobio 2003, ali je kasnije došao u sukob sa Jedinicom MUP-a Srbije za zaštitu svedoka, posle čega je izašao iz programa zaštite.

Prema optužnici, Simović koji je, kao i njegov stariji brat Miloš, u to vreme bio u bekstvu, zajedno sa Zoranom Povićem Povom i više NN lica sačekao je Vukojevića ispred kuće u Zemunu u ulici Dragana Rakića 16. Oni su ga savladali, ubacili u kola i odvezli na auto put Beograd-Šid, gde mu je Aleksandar Simović zadao više udaraca tupim predmetom u glavu, a potom pucao u njega iz magnuma kalibra 357 mm i pogodio ga u predelu glave grudi i vrata.

Prilikom te otmice i komešanja koje se dešavalo u automobilu, Pović je ranjen, ali su ga ostali prevezli u Urgentni centar gde je preminuo.

Simoviću se na teret stavlja, pored krivičnog dela teško ubistvo, i nedozvoljeno držanje oružja, jer su kod njega u stanu pronađeni revolver "Smit i Veson", automatska puška sa municijom, ručna bomba, kao i municija za magnum 357 kojim je izvršeno ubistvo Vukojevića.

Aleksandar je uhapšen 25. novembra 2006. godine u stanu u ulici Milentija Popovića 35 u Novom Beogradu. Sa njim je tada bila supruga Zorana.

(Tanjug)