Pokajnica je crkva brvnara koja se nalazi nedaleko od Velike Plane. Podignuta je u prvoj polovini 19. veka, a njenom nastanku prethodio je strašan zločin.
Manastir je podigao budući knez smederevske nahije, Vujica Vulićević, da bi sprao krivicu sa svoje duše, jer je učestvovao u ubistvu svog kuma, vožda Karađorđa.
Prema istorijskim predanjima novac koji je Vujica našao u bisagama svog kuma Karađorđa prvobitno je dao za zidanje crkve, a potom i manastira Pokajnica. Na taj način, Srbija je dobila spomen na ovaj strašni događaj.
Vojvoda Vujica Vulićević istakao se u borbi protiv Turaka, ali je, nažalost, u istorijske anale ušao ne zbog svoje hrabrosti, već zbog sramnog čina u kome je učestvovao kada je ubio svog kuma vožda Karađorđa.
Istorija manastira, a više od nje narodno predanje navodi da je vojvoda Vujica u julu mesecu 1817. godine bio jedan od glavnih učesnika zavere, koja se okončala Karađorđevim ubistvom.
U neposrednoj blizini manastira, u Radovanjskom lugu se odigralo ubistvo, a smatra se da je upravo vojvoda Vujica bio taj koji je poneo sa sobom odrubljenu Karađorđevu glavu, ali i njegovu sablju, odelo, pa i ordenje i bisage u kojima je bilo čak 4.000 dukata.
Kako dalje navodi narodno predanje, a beleži istorija manastira, vojvoda je zastao da se odmori na obližnjem proplanku. Veruje se da je tek tada shvatio šta je zapravo učinio i da je tada odlučio da upravo na tom mestu podigne crkvu, ne bi li barem nekako spravo krivicu.
Tadašnji srpski knjaz Miloš i njegova supruga, kneginja Ljubica su mu dozvolili da iskoristi dukate koje je pronašao u Karađorđevim bisagama, a smatra se da su i oni novčano pomogli granju crkve – brvnare.
Crkva je posvećena letnjem Svetom Nikoli, odnosno Svetom ocu Nikolaju Miriklijskom, te prenosu Njegovih moštiju, ali je ostala upamćena po nazivu koji joj je nadenuo narod – Pokajnica, mada je prvi zvaničan naziv bio Velikoplanska.
U crkvi se i danas nalazi natpis i to na prestonoj ikoni Svetog Đorđa da ju je sagradio "gospodar Vujica za pomen 1818. godine". Današnji manastir Pokajnica kod Velike Plane je prvobitno korišćen kao parohijska crkva, koja je bila namenjena stanovnicima Novog i Starog Sela, te sela Rakinac i Radovanje, kao i Velike Plane.
Episkop Hrizostom ju je 1954. godine proglasio muškim manastirom, a odlukom episkopa Save 1992. godine, manastir Pokajnica kod Velike Plane biva proglašen ženskim manastirom.
O manastiru su tada brinule monahinje koje su prethodno boravile u manastiru Sveta Trojica na Kosovu i Metohiji, a na njihovom čelu je bila igumanija Ilarija.
Istorija manastira beleži i podatak da je 1979. godine manastir Pokajnica kod Velike Plane stavljen pod zaštitu države kao Kulturno dobro od izuzetnog značaja.
(Mondo/Opanak)
Budite bolje informisani od drugih, PREUZMITE MONDO MOBILNU APLIKACIJU.