Boka dva veka u Crnoj Gori

Prisajedinjenje je proglašeno 29. oktobra 1813. godine, nakon što je crnogorska vojska, predvođena Petrom Prvim Petrovićem, Svetim Petrom Cetinjskim, oslobodila Boku Kotorsku od uprave Napoleonove Francuske.

Crnogorci su te godine oslobodili Risan, Perast i Herceg Novi, dok je Kotor oslobođen u decembru iste godine. U ratnim operacijama protiv Napoleonove vojske, Crnogorci su te godine stigli pod zidine Dubrovnika.

Petar Prvi Petrović je i ranije, krajem, 18. veka, nastojao da Boku Kotorsku pripoji Crnoj Gori, ali nije uspio.

Ipak, Boka Kotorska je, odlukama Bečkog kongresa 1815. godine, pripala Austriji, čemu je najviše doprinio stav Rusije koja se nije saglasila da to područje ostane u sastavu crnogorske države.

Napoleon je, prema istorijskim zapisima, bio veoma iznenađen žestinom otpora Crnogoraca protiv francuske okupacije. Od guvernera Dalmacije je tražio da preko agenata radi na pridobijanju Petra Prvog Petrovića za interese Francuske.

Ruski pesnik Aleksandar Sergejevič Puškin je bio opčinjen pobedama Crnogoraca nad Francuzima, pa je jednu svoju pesmu posvetio tom uspehu.