Etničko čišćenje 26 sela Požeške kotline, od kojih su 23 potpuno uništena, sprovedeno je po pisanoj naredbi državnog organa Hrvatske, prvoj i jedinoj u Evropi posle Drugog svetskog rata, saopštio je Dokumentaciono informacioni centar "Veritas".

Tačno u podne, 29. oktobra 1991. godine, pripadnici civilne zaštite i policije počeli su da sprovode Naredbu o evakuaciji svih meštana iz 26 sela, sa isključivo srpskim ili pretežno srpskim stanovništvom, smeštenih u Požeškoj kotlini, podno Papuka i Psunja, koju je dan ranije doneo Krizni štab opštine Slavonska Požega.

Evakuaciju je trebalo sprovesti u roku od 48 časova, a u selima koja je trebalo evakuisati živelo je, po popisu stanovništva iz 1991. godine, 2.120 ljudi.

Većina stanovnika prozvanih sela odazvala se naredbi i napustila svoje kuće, od kojih su neki utočište našli kod rođaka u obližnjim selima, a manji broj u hrvatskim selima označenim kao mesta prikupljanja.

Iako je stanovništvu prilikom evakuacije obećano da će, kada se vrate, naći sve kako su i ostavili, dogodilo se sasvim suprotno i ubrzo posle evakuacije započinje organizovana pljačka svega što je imalo vrednost i što se moglo poneti, a odmah potom i sistematsko paljenje i miniranje srpskih kuća, s očitim ciljem da se prikriju tragovi pljačke i da se stanovnici napuštenih sela u njih više nikada ne vrate.

Deo starijih ljudi, koji nije hteo ili mogao, zbog starosti i bolesti, da napusti svoja sela, stradao je prilikom sistematskog paljenja i miniranja njihovih kuća.

Da bi se hrvatskoj i međunarodnoj javnosti "objasnilo" zašto su opljačkana i zapaljena srpska sela, u javnost je puštena teza da su to uradili sami Srbi prilikom povlačenja kako ne bi pala u hrvatske ruke.

"Veritas" je krajem 2008. godine svu prikupljenu dokumentaciju o zločinima u selima Požeške kotline dostavio Tužilaštvu Srbije za ratne zločine, koje je te dokaze dostavilo Županijskom tužilaštvu u Slavonskoj Požegi, a ono u avgustu 2011. godine predmet ustupilo Županijskom tužilaštvu u Osijeku, koje još nije donelo konačnu odluku.