Obeležavanjem jubileja Mojkovačke bitke savremena Crna Gora pokazuje da ne zaboravlja i da poštuje svoju slavnu prošlost, saopštio je premijer Milo Đukanović.
Đukanović je podsetio da se u kalendaru slavnih sećanja danas obeležava 100 godina od Mojkovačke bitke.
"Sa osećanjem izuzetnog poštovanja, klanjamo se sjenima njenih žrtava i junaka, i potvrđujemo vernost slobodarskoj i moralnoj tradiciji Crne Gore. Kao što su crnogorski junaci na Mojkovcu ostali verni Crnoj Gori i njenoj slobodi“, rekao je Đukanović u Mojkovcu na Svečanoj akademiji povodom stogodišnjice Mojkovačke bitke.
On je kazao da je Mojkovačka bitka najveća pobeda crnogorskog oružja u Prvom svetskom ratu.
"Po veličini i časti, ona stoji u istom redu sa Krusima, Grahovcem, Vučjim dolom. Njome su ljudi crnogorskog Potarja dobili svoj Grahovac i u veliki tok crnogorske istorije upisali i svoje ime zlatnim slovima“, dodao je Đukanović.
Mojkovačka bitka, vođena 6. i 7. januara 1916. godine, bila je, kako je podsetio Đukanović, završnica velike austrougarske ofanzive, koja je na crnogorskom frontu započeta novembra 1915. godine zauzimanjem Pljevalja i snažnim prodorom dolinom Tare prema Mojkovcu.
"Cilj austrougarske vojske bio je osvajanje ovog prostora, a zatim napredovanje prema Podgorici, Mateševu i Andrijevici. Krajem te 1915. godine, organizovana je preko Crne Gore i operacija povlačenja glavnine srpske vojske iz okupirane Srbije, koja je brojala 90 hiljada vojnika", rekao je Đukanović.
Srpska vojska se povlačila od Peći prema Andrijevici, Podgorici i Skadru. Ratni plan austrougarske vojske bio je da zauzme Mojkovac, i da prodorom prema Podgorici onemogući povlačenje srpskih trupa.
"Međutim, junačkim otporom u dolini Tare crnogorske jedinice su tokom decembra 1915. godine onemogućile realizaciju ovog plana. Konačno, odlučujućom pobedom u Mojkovačkoj bici, 6. i 7. januara 1916, crnogorska vojska je zaustavila austrougarski pohod prema Podgorici i Skadru“, naveo je Đukanović.
Time je, kako je ocenio, omogućena nesmetana evakuacija srpske vojske sa prostora Crne Gore i Albanije.
Đukanović je saopštio da je sa vojničkog stanovišta, Mojkovačka bitka redak primer hrabrosti i fanatične upornosti malobrojnije i slabije naoružane vojske, koja je, ipak, uspela da odnese pobedu u neravnopravnom borbenom sudaru protiv odvažnog i moćnog neprijatelja, koji je dejstvovao poštujući zakone rata i vojnički kodeks toga vremena
