Pripadnici 717. divizije nemačkog Vermahta u Drugom svetskom ratu izvršili su ratni zločin nad civilima u znak odmazde zbog ustaničke aktivnosti u okolini grada.

Nemački general Franc Beme, komandujući general 18. armijskog korpusa, izdao je naređenje za drakonsko kažnjavanje ustaničkih aktivnosti, prema kojem je za svakog ubijenog nemačkog vojnika trebalo streljati 100 zarobljenih, a za ranjenog 50.

Kao taoci prvo su uzeti radnici Fabrike aviona i železničari, kao i radnici drugih fabrika, koji su zatvoreni u takozvanu Lokomotivsku halu Železničke radionice, a uskoro su na to mesto prikupljeni i drugi građani.

Prvi taoci uzeti su 14. oktobra, a streljanja su počela 15. oktobra i okončana 20. oktobra.

Streljanje su izvršili vojnici 749. pešadijskog puka, čije su dve trećine Austrijanci, a taoci su naterani da sami kopaju rovove u kojima su rafalima iz mitraljeza ubijeni i zakopani.

Višegodišnja istraživanja utvrdila su da je streljano najmanje 2.190 civila, među kojima je bilo dece, žena i staraca.

Počast žrtvama nacizma u Kraljevu i Mitrovici

Više od polovine ukupnog broja kraljevčkih žrtava čine radnici Fabrike aviona i železničari, dok su najmanje 102 osobe mlađe od 18 godina.

Žrtve u Kraljevu su uglavnom bile pravoslavne veroispovesti, a bilo je i 73 katolika, od kojih su većinu činili Slovenci.

Ratni zločin u Kraljevu koindicira s mnogo poznatijim masovnim streljanjem u Kragujevcu, koji su, 20. i 21. oktobra takođe izvršili pripadnici 749. pešadijskog puka, ali njegovog Trećeg bataljona.

Divizija kojoj je pripadao ovaj bataljon, kasnije je preimenovana u 117. lovačku diviziju, a učestvovala je u četvrtoj i petoj ofanzivi na području BiH, u završnim borbama za Beograd 1944. godine, na Sremskom frontu, te u operaciji izvlačenje njemačkih jedinica "Majska oluja" u istočnoj Bosni marta 1945. godine.