Srpska pravoslavna crkva i njeni vernici slave u nedelju dva praznika - Svetog Vasilija i Obrezanje Isusa Hrista, odnosno Novu godinu po starom, Julijanskom kalendaru. Po istom kalendaru, Novu godinu slave još ruska, jerusalimska, gruzijska pravoslavna crkva i Sveta Gora.
Srpska pravoslavna crkva i njeni vernici slave u nedelju dva praznika - Svetog Vasilija i Obrezanje Isusa Hrista, odnosno Novu godinu po starom, Julijanskom kalendaru.Po istom kalendaru, Novu godinu slave još ruska, jerusalimska, gruzijska pravoslavna crkva i Sveta Gora.
U kalendaru SPC ovi praznici su obeleženi crvenim slovom kao zavetni i od velikog su značaja za hrišćansku crkvu.
Dan Obrezanja Gospoda Isusa Hrista jedno je od objašnjenja suštine hrišćanstva i uloge Isusa Hrista u hrišćanskom svetu. Ovim činom, kako kaže Sveto pismo, Isus Hrist je preuzeo na sebe grehe ljudskog roda, a čin obrezanja se smatra znakom očišćenja od praroditeljskog greha.
Na ovaj dan, u svim hramovima SPC služi se liturgija Svetog Vasilija Velikog čiji pomen Crkva, takodje, slavi prvog dana Nove godine. Prema predanju, Sveti Vasilije je umro 379. godine, u 50. godini života. Živeo je u vreme cara Konstantina koji je ozvaničio slobodu ispovedanja hrišćanske vere.
Vasilijeva služba, koju je napisao sam svetitelj, služi se, prema kanonu SPC, deset puta godišnje - 1. januara, uoči Božića i Bogojavljanja, u sve nedelje Velikog posta (osim Cvetne nedelje), na Veliki Četvrtak i Veliku Subotu.
Sačuvana su mnoga bogoslovska i apologetska dela Svetog Vasilija koga SPC slavi i 12. februara (30. januara po Julijanskom kalendaru) - na praznik Sveta tri jerarha.
Julijanski 1. januar u našem narodu je poznat i kao Vasiljevdan, Mali Božić i srpska Nova godina.Mnogi običaji i obredi vezani su za Mali Božić koji se smatra završetkom božićnih svetkovina. U nekim krajevima Hercegovine sačuvan je običaj spaljivanja ostatka badnjaka, a u mnogim srpskim krajevima mesi se obredni hleb ili Vasilica.
(Tanjug)
