Crkveni zvaničnici u Napulju potvrdili su da su zabranili ljubljenja relikvije San Đenara pošto je prva žrtva novog gripa u Italiji preminula prošle sedmice u tom gradu.
Crkveni zvaničnici u Napulju potvrdili su da su zabranili ljubljenja relikvije San Đenara pošto je prva žrtva novog gripa u Italiji preminula prošle sedmice u tom gradu.
Pogrebnici su nosili hirurške maske dok su nosili kovčeg na groblje jer se neosnovano strahovanje od novog gripa proširilo gradom u kojem je sujeverje rasprostranjeno.
"Čudo" San Đenara obeležava se tri puta godišnje, ali su svečanosti u septembru najživopisnije, osim ako se osušena krv - za koju se veruje da pripada svecu, ne pretvori u tečnost, jer se smatra da u tom slučaju preti velika nevolja.
Na godišnjicu njegove smrti, 19 septembra, pod uslovom da se "čudo" desi, vernici iz ruke u ruku prenose posudu s krvlju, ponekad i ljube, za sreću.
Svečanosti prisustvuju i političari, a događaj prenose domaće i strane televizije.
Spomen na tog sveca se obeležava i decembra jer se veruje da je zaustavio erupciju Vezuva 1631. godine, a treća svečanost posvećena San Đenaru je u maju.
Da bi krv prešla u tečno stanje potrebni su sati, ponekad dani, a ponekad do toga uopšte i ne dođe.
Italijanski naučnici nisu uspeli da objasne tu pojavu, a skeptici smatraju da do nje dolaze zbog protresanja posuda sa krvlju i toplote ruku onih koji je drže.
San Đenaro je bio biskup u južnoj Italiji, a stradao je početkom četvrtog veka za vreme progona hrišćana koje je naredio car Dioklecijan.
(Beta)
Pogrebnici su nosili hirurške maske dok su nosili kovčeg na groblje jer se neosnovano strahovanje od novog gripa proširilo gradom u kojem je sujeverje rasprostranjeno.
"Čudo" San Đenara obeležava se tri puta godišnje, ali su svečanosti u septembru najživopisnije, osim ako se osušena krv - za koju se veruje da pripada svecu, ne pretvori u tečnost, jer se smatra da u tom slučaju preti velika nevolja.
Na godišnjicu njegove smrti, 19 septembra, pod uslovom da se "čudo" desi, vernici iz ruke u ruku prenose posudu s krvlju, ponekad i ljube, za sreću.
Svečanosti prisustvuju i političari, a događaj prenose domaće i strane televizije.
Spomen na tog sveca se obeležava i decembra jer se veruje da je zaustavio erupciju Vezuva 1631. godine, a treća svečanost posvećena San Đenaru je u maju.
Da bi krv prešla u tečno stanje potrebni su sati, ponekad dani, a ponekad do toga uopšte i ne dođe.
Italijanski naučnici nisu uspeli da objasne tu pojavu, a skeptici smatraju da do nje dolaze zbog protresanja posuda sa krvlju i toplote ruku onih koji je drže.
San Đenaro je bio biskup u južnoj Italiji, a stradao je početkom četvrtog veka za vreme progona hrišćana koje je naredio car Dioklecijan.
(Beta)
