Na jednom od dva velika italijanska ostrva, Sardiniji, mnoga sela i manja naseljena mesta nude kuće za jedan euro, i daju novac za osnivanje porodica i pokretanje firmi, ali uprkos tome nezaustavljivo idu ka potpunom demografskom kolapsu.
Na Sardiniji danas živi nešto više od 1,5 miliona stanovnika, što je brojka koja se decenijama unazad konstantno smanjuje. Osim što se smanjuje broj stanovnika, veliki broj sela i manjih naseljenih mesta je danas pred izumiranjem, jer se mladi ljudi sele u velike gradove poput Kaljarija.
Najveći problem za Sardiniju je natalitet, odnosno činjenica da je na ovom ostrvu zabeležena najniža stopa nataliteta u Italiji, koja iznosi 0,91 dete po ženi. Da bi se broj stanovnika održao stabilnim, žene bi u proseku trebalo da imaju 2,1 dete.
U jednom od sela na Sardiniji, Baradiliju, poslednje dete je rođeno pre 10 godina, a tamo živi 76 stanovnika. Rizik da mesta poput Baradilija postanu gradovi duhova podstakao je ostrvo da pokuša da privuče nove stanovnike.
Par koji se preseli u selo na Sardiniji sa manje od 3.000 stanovnika može dobiti do 15.000 evra za kupovinu ili renoviranje kuće, do 20.000 evra za pokretanje biznisa koji otvara lokalna radna mesta, kao i mesečnu subvenciju od 600 evra za prvo dete i 400 evra za svako naredno dete, sve dok ne napune pet godina.
Ovi podsticaji deo su paketa protiv depopulacije koji je uvela regija. Dodatno, tu su i lokalne hitne mere, poput ponude opštine Ololaji koja novim stanovnicima nudi kuće za 1 euro. Ipak, to nije donelo očekivane rezultate, a sela na Sardiniji, poput Baradilija, i dalje imaju ozbiljne probleme, piše Politiko.
Pre više od 30 godina, selo je zatvorilo svoju jednosobnu osnovnu školu, u kojoj su lokalna deca, uzrasta od 6 do 10 godina, učila zajedno.
Baradili i okolna sela odlučili su se za rotirajući školski sistem, u kojem deca tokom godine pohađaju nastavu u tri različita sela. Besplatan autobus ih svakog jutra preuzima.
Pohađanje srednje škole ili dolazak do bolnice mnogo je teže, jer su obe usluge udaljene više od 30 kilometara.
Još jedno sardinsko selo, Ololaji, "proslavilo" se širom sveta nudeći kuće za jedan euro. Od tada je prošlo devet godina, a od 100.000 ljudi koliko se prijavilo, samo je nekoliko dobilo objekat u ovom selu.
Ovaj program funkcioniše kao posrednik između vlasnika starih kuća, često podeljenih između različitih porodica naslednika, i onih koji ih žele dobiti za malo novca. Kao rezultat toga, samo je mali broj stranih porodica uspeo da kupi kuću za 1 euro.
U međuvremenu, selo i dalje gubi stanovnike, smanjujući se sa 1.300 kada je ponuda počela na sadašnjih 1.150.
Studije su pokazale da same kuće od jednog eura nisu dovoljne, baš kao što ni podsticaji za rađanje dece nisu dovoljni da bi se preokrenuli efekti demografskog kolapsa.
Takođe je pokazano da se novi vlasnici ponekad odluče da preprodaju nekretninu od jednog eura po istoj ceni po kojoj su je kupili, jer ne mogu da priušte troškove renoviranja koji su veći od očekivanih ili nisu zadovoljni svojim izborom.
BONUS VIDEO:
