U tvorbi reči u savremenom srpskom jeziku, za građenje toponima i prideva geografskog značenja koristimo vrlo produktivan sufiks -ski/-čki.
Primeri su brojni: Francuska, Mađarska, južnoevropski, zapadnoslovenski, banjalučki…
Taj sufiks je i primeru Nizozemska. I šta još?
Novi/stari naziv kraljevine u zapadnoj Evropi na obali Severnog mora dobili smo spajanjem skraćenih oblika kako prideva nizak, tako i imenice zemlja: nizak + zemlja + -ska = Nizozemska.
Takvo skraćenje osnove, mada je retko, nije neuobičajeno. Tako smo dobili pridev rimokatolički (umesto rimskokatolički) ili, na primer, grkokatolički (a ne grčkokatolički).
Da naziv nekadašnje Holandije treba da bude Nizozemska nalazimo potvrdu i u Rečniku SANU, koji donosi i oblike Nizozemac i Nizozemka.
Nizozemska je zabeležena i u Tvorbi reči profesora Ivana Klajna.
Oblik „nizozemlje“ je značenjski motivisana reč, znači nizija i kao takva nije prihvatljiva umesto nekadašnje Holandije.
Na osnovu rečenog vidi se da Nizozemska nije kroatizam i zato taj oblik, koji se nalazi i u udžbenicima za osnovnu školi, treba prihvatiti i umesto nekadašnje Holandije, koja je samo jedan deo ove kraljevine (nešto kao Šumadija u Srbiji).
Prema tome, naziv Nizozemska umesto ranijeg Holandija u duhu je srpskog jezika i koristićemo ga izuzev ako Odbor za standardizaciju srpskog jezika odluči drugačije, navodi RTS.