Svetski stručnjaci kažu da je naša zemlja označena kao rasadnik ove izuzetno opasne bakterije, saznaje "Blic".

Radi se o novom genu među bakterijama, koja se prenosi isključivo u bolnicama, a oboleli najčešće umiru od upale pluća i infekcije urinarnog trakta.

"U našoj zemlji je tokom 2011. i 2012. godine kod osam pacijenta indentifikovana superbakterija, ali to nije prava slika raširenosti NDM-1, već samo vrh ledenog brega. Pacijenti su bili lečeni u Vojnomedicinskoj akademiji i u jednoj privatnoj bolnici", tvrdi za "Blic" dr Branko Jovčić, docent Biološkog fakulteta i naučni saradnik Instituta za molekularnu genetiku i genetičko inženjerstvo Univerziteta u Beogradu.

Naučnici, međutim, upozoravaju da je superbakterija već ustanovljena kod pacijenata iz Velike Britanije, SAD, Australije, Kanade i Holandije, pri čemu su svi ti pacijenti putovali u Srbiju ili Indiju zbog neke hirurške intervencije.

Ko prati superbakteriju u Srbiji

Institut za molekularnu genetiku u saradnji sa VMA već tri godine prati NDM-1 u Srbiji. Njima se pridružio još samo Institut za majku i dete, gde za sada nije zabeležen nijedan slučaj superbakterije. Nijedna bolnica u Srbiji više ne prati pojavu superbakterije.

Radi se o novom genu, nazvanom Nju Delhi metalo-beta-laktamaza, ili NDM-1, koji se nalazi u bakterijama otpornim na skoro sve postojeće antibiotike. Ne radi samo o širenju jedne bakterije već je reč o širenju otpornosti među bakterijama i na njih čak ne deluju "karbapenemi", koji su najjači i najpouzdaniji antibiotici za mnoge infekcije.

"Na osnovu prvih istraživanja, 2008. godine smatralo se da je područje Indije endemsko i da je odakle počelo globalno širenje superbakterije, ali podaci koji su naknadno dobijeni ukazali su da je region Balkana, naročito je istaknuta Srbija, rezervoar, ako ne i drugo endemsko područje NDM-1. Nedugo zatim opisani su i slučajevi pacijenata koji su bili na medicinskom tretmanu u Srbiji, uključujući i Kosovo koje je u naučnim studijama posebno izdvojeno. Upravo su ti inicijalni slučajevi opredelili evropsku javnost da označi i našu zemlju kao područje odakle se širi superbakterija", objašnjava Jovčić.

Reakcija srpskih zvaničnika, medicinskih udruženja i naučnika je tada potpuno izostala, dok je reakcija vlade Indije bila brza i odlučna. Doktor Jovčić kaže da, iako je u srpskim medijima bila preneta vest o brzom širenju NDM-1 superbakterija u svetu, nažalost, niko nije ukazao na problematičnu ulogu naše zemlje u tom procesu.

"Danas je smrtnost pacijenata inficiranih bakterijama koje nose NDM-1 i do 50 odsto. Međutim, sve zavisi od starosti pacijenta, imuniteta, ali i od kvaliteta medicinskih usluga u državi gde se pacijent nalazi. Upravo je zbog toga, ali i zbog brzog globalnog širenja, superbakterija opasna po zdravlje ljudi", objašnjava Jovčić.

Prema njegovim rečima, u ovu situaciju smo došli zbog zloupotreba antibiotika u Srbiji, što podrazumeva čestu i neracionalnu upotrebu ovih lekova bez nadzora, a rezultat svega toga je sve veća otpornost bakterija. Takođe, bolničke sredine su pune antibiotika, a bakterije koje tamo žive morale su da steknu otpornost i zato je mnogo gore kada čovek dobije bakteriju u bolnici nego kod kuće.