BIvši službenik fabrike za proizvodnju lokomotiva, sa brkovima koje su nekada žene volele, jer su bile "odraz muškosti" i frizurom koja je bila avangarda čak i za lude sedamdesete.

Antonjin Panjenka, češki fudbalski reprezentativac, te beogradske večeri 20. juna 1976. godine ušao je u istoriju, u legendu.

Bilo je to finale Evropskog prvenstva čiji je Beograd bio domaćin. U finalu Zapadna Nemačka - Čehoslovačka (zanimljivo, u međuvremenu se Nemačka ujedinila, a Česi i Slovaci svako na svoju stranu).

Nemačka je bila veliki favorit, Čehoslovaci prežaljeni. Ali, u 90 minuta 2:2 (Čehoslovačka vodila 2:0 posle 25 minuta, ali znate već kakvi su Nemci), potom i u produžecima nema gola. Prvi put su se izvodili penali!

Svi precizni, do Ulija Henesa, koji je tako šutirao da se Franc Bekenbauer godinama kasnije šalio: "Tu loptu još traže po beogradskim ulicama".

Na red je došao Antonjin Panjenka. Prišao je "beloj tački", hladan "kao špricer". Izveo je penal kao niko nikada pre njega. Čehoslovačka je šampion Evrope!

POGLEDAJTE

Gotovo četiri decenije kasnije (ili precizno 41 godina), na istom mestu, baš kod istog gola, fudbaler Velsa Aron Remzi je prišao "kreču" da izvede penal protiv Srbije.

Vladimir Stojković je već bio legao na zemlju, a lopta je elegantno putovala ka golu. Golman srpske reprezentacije je posle meča izjavio da je na kanalu YouTube pretraživao Remzijeve penale ne bi li mu ušao u štos, ali slaba vajda...


Istorija se ponavlja. Da li je Remzi znao da je na tom istom mestu rođena "panjenka"?