Odlazak košarkaške legende: Umro Bora Stanković

Košarka i svetski sport izgubili su velikog čoveka i radnika, Boru Stankovića.

Prve košarkaške korake načinio je posle rata na terenima BTK-a, današnjeg Tašmajdana. Košarku je tu često igrao sa Srđanom Mrkušičem, kasnije legendarnim golmanom Zvezde. Iako je Stankovićevo zaljubljivanje u košarku počelo na Tašmajdanu, on kaže da je kolevka jugoslovenske košarke – Kalemegdan, kada se došlo na ideju da se od jednog zapuštenog teniskog terena napravi košarkaški stadion. Ta ideja je realizovana i Jugoslavija je dobila prvi košarkaški stadion.

Stanković je bio jedan od osnivača Sportskog društva Crvena zvezda 4. marta 1945.godine, a iste godine započinje igračku karijeru u timu crveno-belih, sa kojima je osvojio tri titule državnog prvaka. nakon toga igrao je i dve sezone za Partizan.

Za nacionalni tim debitovao je 1950. godine u Nici, a onda je sa reprezentacijom nastupao na prvom svetskom šampionatu u košarci u Buenos Ajresu. 1953. godine Bora je bio u sastavu reprezentacije Jugoslavije, kada je ista zabeležila prvi značajniji međunarodni uspeh, osvojivši šesto mesto, pobedama nad tada vrlo jakim Italijom i Češkom. On je 1953. godine počeo trenersku karijeru, i to baš u BSK-u, današnjem OKK Beogradu.

Tamo je proveo punih 13 godina, u periodu od 1953. do 1962. i od 1964. do 1966. godine. Pod njegovim vođstvom OKK Beograd je izrastao u višestrukog državnog šampiona, tim evropske vrednosti. Sa OKK Beogradom je tri puta bio prvak Jugoslavije - 1958, 1960 i 1964. godine. Radeći u tom klubu Stanković je selektirao i stvorio šampionsku generaciju, predvođenu Radivojem Koraćem.

Posle OKK Beograda vodio je italijansku Oranžsodu iz Kantua i postao prvi trener stranac koji je osvojio italijanski šampionat.

Uspešnu evropsku karijeru na polju unapređenja košarkaše igre Stanković je započeo 1958. godine kada je pozvan u komisiju za evropske kupove, a od 1969. je stalno zaposlen u svetskoj košarkaškoj organizaciji.

Posle osam godine rada u FIBA i nakon odlaska u penziju Viljema Džonsa, Bora Stanković 1976. godine postaje generalni sekretar Svetske košarkaške federacije (FIBA). Kao gensek je aktivno radio na razvijanju košarke na svim merdijanima, učestvovao i u radu tehničke komisije kada su se menjala pravila.

U njegovoj eri, koja je trajala sve do 2002. godine, košarka je dobila najznačajnije promene. Uvedena je linija za tri poena, promenjena je dimenzija terena, pređeno je sa poluvremena na četvrtine kako bi se približili NBA košarci.

Stanković je bio zagovornik ideje da na Olimpijskim igrama treba da igraju profesionalci iz NBA i to se i desilo 1992. godine.

Bora Stanković je 1978. postao član Međunarodnog olimpijskog komiteta (MOK), a za veliki doprinos košarci nagrađen je brojnim priznanjima.

Odlikovan je nemačkim Zaslužnim krstom, francuskom Legijom časti i Ordenom za Jugoslaviju prvog stepena. U Košarkašku kuću slavnih u Springfildu je primljen 1991, a u FIBA kuću slavnih 2007. godine.

Učestvovao je na 28 Evropskih prvenstava, 14 svetskih šampionata i 14 Olimpijskih igara, kao i na 12 kongresa FIBA.