Skidanjem ešarpe unuke Aleksandra Vuča, Julijane Vučo, predsednica opštine Stari grad Mirjana Božidarević i književni kritičar Milosav Buca Mirković otkrili su spomen ploču književniku Vuču na zgradi u Jevremovoj ulici 32a.
Spomen ploča je otkrivena na rođendan Vuča (1897-1985), na zgradi u kojoj je živeo od 1937. godine do smrti, u prisustvu unuke Julijane Vučo i praunuka Srđe, kao i specijalnog savetnika ministra kulture Zorana Hamovića, predstavnika kompanije "Novosti" i nekadašnjih suseda i poštovalaca Vučovog dela.
Pesnikove stihove kazivala je glumica Ružica Sokić.
Predsednica opštine Stari grad je podsetila da su u ovoj opštini otkrivene u "Godini knjige i jezika", u okviru akcije "Vratimo dug piscima" koju je pokrenula kompanija "Novosti", a u kojoj učestvuju Ministarstvo kulture i opština Stari grad, spomen ploče velikanima pisane reči Meši Selimoviću, Skenderu Kulenovići i Dušanu Matiću.
Lični prijatelj Vuča, Mirković evocirao je uspomene na "Aciku i Lulu , najslađi pesnički bračni par koji je Beograd imao" iz vremena kada je stan u Jevremovoj, posle Drugog svetskog rata, bio veliki salon u koji su dolazili legendarni gosti - Dušan Matić, Oskar Davičo, Marko Ristić, Rodoljub Čolaković, Miroslav Krleža, Ivo Andrić...
Mirković je podsetio i na neke manje poznate momente iz predratne Vučove biografije, kada je na istoj adresi pokrenuo " najnapredniji časopis svih vremena 'Našu stvarnost' u kome je prve pesme objavio Kočo Racin, pa se može reći da se tu rodila moderna makedonska književnost".
Vučo je bez pitanja prihvatio da 1940. ugosti u tom stanu inženjera Babića, koji je ustvari bio Josip Broz Tito, a posle rata kada je Vučo bio direktor prvog filmskog preduzeća "Avala" okupljao je pionire posleratne srpske kinematografije.
Mirković je besedu koju je nazvao "trezorom sećanja" završio sentencom Plinija starijeg: "Budući da nam nije dat dug život, ostavimo za sobom nešto čime bismo svedočili da smo živeli".
(Tanjug)
Spomen ploča je otkrivena na rođendan Vuča (1897-1985), na zgradi u kojoj je živeo od 1937. godine do smrti, u prisustvu unuke Julijane Vučo i praunuka Srđe, kao i specijalnog savetnika ministra kulture Zorana Hamovića, predstavnika kompanije "Novosti" i nekadašnjih suseda i poštovalaca Vučovog dela.
Pesnikove stihove kazivala je glumica Ružica Sokić.
Predsednica opštine Stari grad je podsetila da su u ovoj opštini otkrivene u "Godini knjige i jezika", u okviru akcije "Vratimo dug piscima" koju je pokrenula kompanija "Novosti", a u kojoj učestvuju Ministarstvo kulture i opština Stari grad, spomen ploče velikanima pisane reči Meši Selimoviću, Skenderu Kulenovići i Dušanu Matiću.
Lični prijatelj Vuča, Mirković evocirao je uspomene na "Aciku i Lulu , najslađi pesnički bračni par koji je Beograd imao" iz vremena kada je stan u Jevremovoj, posle Drugog svetskog rata, bio veliki salon u koji su dolazili legendarni gosti - Dušan Matić, Oskar Davičo, Marko Ristić, Rodoljub Čolaković, Miroslav Krleža, Ivo Andrić...
Mirković je podsetio i na neke manje poznate momente iz predratne Vučove biografije, kada je na istoj adresi pokrenuo " najnapredniji časopis svih vremena 'Našu stvarnost' u kome je prve pesme objavio Kočo Racin, pa se može reći da se tu rodila moderna makedonska književnost".
Vučo je bez pitanja prihvatio da 1940. ugosti u tom stanu inženjera Babića, koji je ustvari bio Josip Broz Tito, a posle rata kada je Vučo bio direktor prvog filmskog preduzeća "Avala" okupljao je pionire posleratne srpske kinematografije.
Mirković je besedu koju je nazvao "trezorom sećanja" završio sentencom Plinija starijeg: "Budući da nam nije dat dug život, ostavimo za sobom nešto čime bismo svedočili da smo živeli".
(Tanjug)
Pridruži se MONDO zajednici.