U legatu kompozitora Josipa Slavenskog u Beogradu pronadjena su, igrom slučaja, dva njegova autoprotreta, koja ukazuju da se ovaj inače svestrani umetnik zanimao za crtanje - što je do sada bilo nepoznato.
Slavenski, rodjen u 1896. godine u Čakovcu, na severu Hrvatske, sebe je smatrao Jugoslovenom, a veći deo života proveo je u Beogradu.
Imao je svetski ugled; muzički eksperimenti koje je pravio išli su, prema ocenama stručnjaka, ispred njegovog vremena. Strastveno se bavio planinarenjem i astronomijom.
U kući u kojoj je živeo do kraja života - sadašnjem legatu Slavenskog - otkriven je dokaz njegovog talenta za crtanje. Direktorka Legata Ana Kotevska našla je medju notama iz zbirke Slavenskog dva njegova autoportreta, koja potiču iz 1925. odnosno 1926. godine.
"Otkrila sam ih medju notama, umetnute u simfoniju Šostakoviča koja je bila na popisu Legata", rekla je danas Kotevska na promociji zbornika naučnih radova "Josip Slavenski i njegovo doba".
Autoportreti, uradjeni drvenim bojicama, predstavljeni su javnosti na toj promociji. Oba su potpisana, jedan je uradjen na notnom papiru i Slavenski je na njegovoj poledjini napisao cenu: "100 maraka."
Iako svoje likovne izraze nije prikazivao, i nije bio poznat kao neko ko ume sa novcem, Slavenski je svoje delo procenio i usudio se da ga potpiše, ukazala je Zora Bojić, istoričarka umetnosti i direktan potomak Milane Slavenski, supruge slavnog kompozitora.
Crtež na notnom papiru, koji stilski priziva Pikasa i Miroa, nastao je 23. decembra 1926. godine. Tada se, prema rečima Zore Bojić, ugasio muzički časopis "Zenit" sa kojim je Slavenski saradjivao - naročito sa njegovim urednikom, pesnikom Brankom V. Poljanskim.
To se takodje desilo posle povratka Slavenskog iz Pariza, gde se on sa Poljanskim družio, a postoji i anegdota da su njih dvojica posetila Pabla Pikasa u njegovom studiju. Postoje indicije da su obilazili i studije drugih slikara, o čemu nema dovoljno dokaza, rekla je Bojićeva, predavač na Univerzitetu Novog Južnog Velsa u Sidneju.
Sama anegdota, koju je Milana Slavenski prepričala u biografskoj knjizi o svom suprugu, govori da je Poljanski tom prilikom odneo Pikasu svoju "naivu", ostavio mu je na pregled, "pa posle cele noći nije mogao da spava u strahu da mu Pikaso ne pokrade ideje".
Bojićeva je rekla da autoportreti Slavenskog odišu jednostavnošću i da oni "više oslikavaju muziku nego dela velikih umetnika" čiji stil prizivaju.
Zbornik radova "Josip Slavenski i njegovo doba" izdat je povodom 50-godišnjice smrti ovog kompozitora, koji je umro razočaran što se njegovo delo nedovoljno uvažava.
(Beta)
Slavenski, rodjen u 1896. godine u Čakovcu, na severu Hrvatske, sebe je smatrao Jugoslovenom, a veći deo života proveo je u Beogradu.
Imao je svetski ugled; muzički eksperimenti koje je pravio išli su, prema ocenama stručnjaka, ispred njegovog vremena. Strastveno se bavio planinarenjem i astronomijom.
U kući u kojoj je živeo do kraja života - sadašnjem legatu Slavenskog - otkriven je dokaz njegovog talenta za crtanje. Direktorka Legata Ana Kotevska našla je medju notama iz zbirke Slavenskog dva njegova autoportreta, koja potiču iz 1925. odnosno 1926. godine.
"Otkrila sam ih medju notama, umetnute u simfoniju Šostakoviča koja je bila na popisu Legata", rekla je danas Kotevska na promociji zbornika naučnih radova "Josip Slavenski i njegovo doba".
Autoportreti, uradjeni drvenim bojicama, predstavljeni su javnosti na toj promociji. Oba su potpisana, jedan je uradjen na notnom papiru i Slavenski je na njegovoj poledjini napisao cenu: "100 maraka."
Iako svoje likovne izraze nije prikazivao, i nije bio poznat kao neko ko ume sa novcem, Slavenski je svoje delo procenio i usudio se da ga potpiše, ukazala je Zora Bojić, istoričarka umetnosti i direktan potomak Milane Slavenski, supruge slavnog kompozitora.
Crtež na notnom papiru, koji stilski priziva Pikasa i Miroa, nastao je 23. decembra 1926. godine. Tada se, prema rečima Zore Bojić, ugasio muzički časopis "Zenit" sa kojim je Slavenski saradjivao - naročito sa njegovim urednikom, pesnikom Brankom V. Poljanskim.
To se takodje desilo posle povratka Slavenskog iz Pariza, gde se on sa Poljanskim družio, a postoji i anegdota da su njih dvojica posetila Pabla Pikasa u njegovom studiju. Postoje indicije da su obilazili i studije drugih slikara, o čemu nema dovoljno dokaza, rekla je Bojićeva, predavač na Univerzitetu Novog Južnog Velsa u Sidneju.
Sama anegdota, koju je Milana Slavenski prepričala u biografskoj knjizi o svom suprugu, govori da je Poljanski tom prilikom odneo Pikasu svoju "naivu", ostavio mu je na pregled, "pa posle cele noći nije mogao da spava u strahu da mu Pikaso ne pokrade ideje".
Bojićeva je rekla da autoportreti Slavenskog odišu jednostavnošću i da oni "više oslikavaju muziku nego dela velikih umetnika" čiji stil prizivaju.
Zbornik radova "Josip Slavenski i njegovo doba" izdat je povodom 50-godišnjice smrti ovog kompozitora, koji je umro razočaran što se njegovo delo nedovoljno uvažava.
(Beta)
Pridruži se MONDO zajednici.