Jugoslovensko dramsko pozorište (JDP) 3. aprila slavi 65. rođendan, a tim povodom biće uručene godišnje nagrade te kuće i novoustanovljeno priznanje "Branka i Mlađa Veselinović".
Prvo priznanje "Branka i Mlađa Veselinović" koje dodeljuje Fondacija JDP-a, biće uručeno glumcu Nebojši Glogovcu za ulogu u predstavi "Sumnjivo lice", koju je po komadu Branislava Nušića režirao Jagoš Marković.
Jugoslovensko dramsko pozorište osnovano je 1947. godine kao reprezentativno pozorište nove Jugoslavije a, reditelj Bojan Stupica je postavljen na čelo kuće kao umetnički rukovodilac. Mnogi najznačajniji glumci iz Zagreba, Novog Sada, Sarajeva, Splita, Ljubljane i drugih gradova pozvani su da učestvuju u stvaranju ovog pozorišta.
Prva predstava "Kralj Betajnove" Ivana Cankara u režiji Bojana Stupice odigrana je 3. aprila 1948. pa se taj dan se obeležava kao dan JDP-a.
Prve sezone prošle su u znaku prikazivanja svetske i domaće klasike a, reditelji koji su u to vreme stvorili slavu JDP-a, kao što su Bojan Stupica, Mata Milošević i Tomislav Tanhofer, bili su već između dva rata pod uticajem evropskog modernizma što je bilo vidljivo i u njihovim predstavama.
Od sredine osamdesetih teatrolog Jovan Ćirilov, u svojih četrnaest upravničkih sezona, ustoličava JDP kao reprezentativno pozorište savremenog scenskog izraza u okvirima širim od bivše države.
JDP je izgorelo do temelja 17. oktobra 1997, navodno zbog greške na instalacijama. Pozorište je ponovo sagrađeno, a Velika scena je iznova otvorena 23. maja 2003 predstavom "Rodoljupci" Jovana Sterije Popovića u režiji Dejana Mijača. Velika scena sada nosi ime velikana srpske glumačke scene, Ljube Tadića.
Od 2003. do danas obnovljeno Jugoslovensko dramsko pozorište postavilo je tekstove Čehova, Šekspira, Bulgakova, Vedekinda, Andrejeva, fon Horvata, Ostrovskog, Hera, Labjuta, Hristića, Dukovskog, Srbljanovićeve, Markovićeve... Otvorena je i treća scena pozorišta, Studio JDP-a, eksperimentalna scena za mlade autore.
(MONDO)
Jugoslovensko dramsko pozorište osnovano je 1947. godine kao reprezentativno pozorište nove Jugoslavije a, reditelj Bojan Stupica je postavljen na čelo kuće kao umetnički rukovodilac. Mnogi najznačajniji glumci iz Zagreba, Novog Sada, Sarajeva, Splita, Ljubljane i drugih gradova pozvani su da učestvuju u stvaranju ovog pozorišta.
Prva predstava "Kralj Betajnove" Ivana Cankara u režiji Bojana Stupice odigrana je 3. aprila 1948. pa se taj dan se obeležava kao dan JDP-a.
Prve sezone prošle su u znaku prikazivanja svetske i domaće klasike a, reditelji koji su u to vreme stvorili slavu JDP-a, kao što su Bojan Stupica, Mata Milošević i Tomislav Tanhofer, bili su već između dva rata pod uticajem evropskog modernizma što je bilo vidljivo i u njihovim predstavama.
Od sredine osamdesetih teatrolog Jovan Ćirilov, u svojih četrnaest upravničkih sezona, ustoličava JDP kao reprezentativno pozorište savremenog scenskog izraza u okvirima širim od bivše države.
JDP je izgorelo do temelja 17. oktobra 1997, navodno zbog greške na instalacijama. Pozorište je ponovo sagrađeno, a Velika scena je iznova otvorena 23. maja 2003 predstavom "Rodoljupci" Jovana Sterije Popovića u režiji Dejana Mijača. Velika scena sada nosi ime velikana srpske glumačke scene, Ljube Tadića.
Od 2003. do danas obnovljeno Jugoslovensko dramsko pozorište postavilo je tekstove Čehova, Šekspira, Bulgakova, Vedekinda, Andrejeva, fon Horvata, Ostrovskog, Hera, Labjuta, Hristića, Dukovskog, Srbljanovićeve, Markovićeve... Otvorena je i treća scena pozorišta, Studio JDP-a, eksperimentalna scena za mlade autore.
(MONDO)
