PLENILA JE JUGOM, A ONDA JE GLUMICU BOLEST SLOMILA - Obrisala joj pamćenje, kritika je ubila i preminula je sama u DOMU!

Scenarista Miljenko Smoje okupio je tada najbolje žesnek glumice koje su zajedno s njim i rediteljem Joakimom Marušićem od "Velo misto" napravili kultnu seriju. Mira Furlan kao Kate, Vlasta Knezović kao Marjeta, Ines Fančović kao Mate Mulica... i iznad svega Zdravka Krstulović kao madam Violeta. Ta je velika glumica odigrala ulogu žene koja se u rodni grad vraća iz mondenog Pariza (dok zlobni jezici govore kako je u gradu svetlosti bila prijateljica noći), tamo otvara plesnu školu i pronalazi ljubav svog života, da bi stradala u Drugom svetskom ratu, kada nemački okupatori shvate da upravo iz njene škole cure obaveštajni podaci.

Paralelno s radom u pozorištu Zdravka Krstulović snima i filmove. Na filmskom platnu se prvi put pojavila 1965. godine, kada je i diplomirala. Bila je to komedija "Inspektor" u kojoj je tada mlada splitska glumica igrala uz Ljubišu Samardžića i Pavla Vuisića. Tokom 1969. godine igra ulogu koja će ve binuti među zvezde. To je godina u kojoj ona počinje rad na legendarnoj seriji "Naše malo misto".

Gledaoci je u seriji sreću kao Anđu Vlajinu, devojku iz siromašne porodice dalmatinskog zaleđa, koja dolazi na ostrvo kako bi bila služavka u kući bogatog gradonačelnika. Kada Anđa zajedno s Rokom odlazi u partizane, stvari se menjaju te ona nakon rata, zajedno sa suprugom, postaje moćnica u tom malom mestu. Zdravka je, uz sjajan scenario i redatelja koji je tačno znao što želi, svoju ulogu upisala u anale ženskih televizijskih rola, jer njena je Anđa na početku skromna, ali lukava Vlajina, da bi se razvila u skroz drugačiju ženu koja je s jedne strane agresivna komunistkinja, a s druge ljubomorni zmaj, žena koju izluđuje neverni suprug koji gradi turističku budućnost malog mista između ostalog i u krevetima prvih stranih gošći, dok je ona zbog dvoje dece morala da se odrekne karijere.

Mnogo ženske mudrosti ugradila je ova velika glumica u tu ulogu, koja je postala i svojevrsni simbol eksplozivnog temperamenta Dalmatinki, jer Anđa nevernom Roki preti i pištoljem. To je bila uloga koja je Zdravki Krstulović otvorila sva vrata, a kako ne bi bila "na teret" svom pozorištu, to je i trenutak kada ga ona napušta.

"Meni novac ništa ne znači. Ja nisam starleta, lepotica čije vreme traje dve- tri godine i koja mora u tom kratkom vremenu ugrabiti što više. Moje su ambicije mnogo veće, jer verujem u svoj talenat".

U zagrebačkim godinama Zdravka se i udala, pa iako brak s Ivanom Kapetanovićem nije potrajao, u njemu je rođena njena kći Ivana. Zdravka je uvek govorila kako ju je majčinstvo promenilo, "učvrstilo" u životu i poslu, a za svoju je ćerku govorila da je mnogo lepša od nje i da je najveće blago njenog života.

Godine 1978. vratila se u svoj Split, u svoje pozotište, te nastavila da niže brojne zapažene uloge. Deset godina nakon "Malog mista" cela bivša Juga je opet bila prikovana za male ekrane, jer krenulo je "Velo misto", priča o Splitu, u kojoj je ispričana istorija "najluđeg grada na svetu" od samih početaka 20. veka, pa sve do kraja Drugog svetskog rata. I opet se Zdravka našla u svom dobro poznatom okruženju, uz Borisa Dvornika koji je tumačio ulogu Meštra, glumca koji je bio, uz Josipa Gendu, i njen najverniji i najmoćniji pozoripni partner. Iako je serija dala brojne velike uloge, danas možemo da kažemo da je od ženskih kreacija upravo Zdravkina najveća.

I opet je dobila ulogu s najviše glumačkih izazova, od činjenice da je glumila iskusnu (dakle i stariju) damu koja u starom Splitu privuče i ljubavlju uz sebe zadrži mladića iz bogate kuće, pa do činjenice da je upravo njena Violeta najvažniji partizanski obaveštajac za vreme Drugog svetskog rata, zbog čega strada i od splitske omladine.

Imala je politika uticaja i na njen privatni život, o čemu je otvoreno 1986. godine govorila u intervjuu za jedan beogradski list. Tada je ispričala kako su njeni baka i deka, pa i tata, bili komunisti i kako su se u njihovoj kući održavali tajni sastanci dok je KP još bila u ilegali, ali i kako ona sama nikada nije bila članica partije. Zdravka je tada rekla:

"Nisam član partije jer mi se čini da bih u teatru imala velikih poteškoća, pošto su tamo, osim časnih izuzetaka, ljudi koji po meni nisu to ničim zaslužili, nisu ni najbolji ljudi, ni radnici, ni umetnici, nego koriste tu knjižicu za neke svoje ciljeve".

Godine 1987. Zdravka se vraća Krleži, deo je velike glumačke ekipe u seriji "Putovanje u Vučjak", a 1993. snima i ulogu u "Kontesi Dori". Celo to vreme igra i u Narodnom pozoruštu Split, a svoju je poslenju ulogu odigrala 1999. godine. Bila je to uloga u predstavi "Buzdo" u sklopu Splitskog leta. Kritika ju je tada pokopala, jer nikome još nije bilo jasno da je po ovu veliku glumicu stigla bolest koja je u svetu glume sinonim za pakao.

Zdravki je dijagnostikovan joj je alchajmer, a kako je ona kod nje i munjevito napredovala, brzo je brisala njeno pamćenje. Porodica je smestila u Dom za stare i nemoćne osobe u Varaždinu, gde je slavna glumica i preminula 5. decembra 2003. godine. I baš kao u njenim najslavnijim ulogama, i tada su krenuli zli jezici koji su, ne znajući za bolest, grad okužili pričama o porodičnom nasilju, zlostavljanju...

Bio je to tragičan kraj jedne velike glumice. Ono što je ostalo su sećanja, sećanja na predivnu ženu i veliku glumicu, koja je svaku svoju ulogu razradila do najsitnijeg detalja, koja je svojom predanošću i perfekcionizmom uvek iznova na sceni stvarala čaroliju. Baš zbog toga Zdravka nije zaboravljena, živi u sećanjima i srcima svih onih koji su je gledali na sceni. 

BONUS VIDEO:

Svet poznatih nadohvat ruke. Sve goruće teme, aktuelna dešavanja i najsočniji tračevi na jednom mestu. Pridruži se Viber zajednici ŽIVOT POZNATIH i budi u toku svakog dana!