U Specijalnom sudu u Beogradu Sreten Jocić, zvani Joca Amsterdam, je oslobođen krivice za ubistvo hrvatskog novinara Ive Pukanića i njegovog saradnika Nike Franjića u Zagrebu 23. oktobra 2008.
Jocić će, ipak, ostati u zatvoru jer je ranije pravosnažno osuđen na 15 godina zbog ubistva Gorana Marjanovića.
Neposredni izvršilac ubistva Željko Milovanović proglašen je krivim, kao i Milenko Kuzmanović, koji je optužen za pomaganje u ubistvu.
Milovanović i Kuzmanović osuđeni su za teško ubistvo, prvi kao neposredni izvršilac, drugi kao pomagač. Željko Milovanović je osuđen na 40 godina zatvora, a Milenko Kuzmanović na pet godina zatvora. Vreme provedeno u pritvoru biće im uračunato u kaznu zatvora.
Milovanović je osuđen i zbog posedovanja velike količine oružja i municije, koji su pronađeni prilikom njegovog hapšenja, kao i zbog falsifikovanja ličnih dokumenata. On će morati da plati i 785.000 na ime sudskih troškova, kao i 20.000. Kuzmanović je oslobođen plaćanja sudskih troškova.
Kako je nakon čitanja presude obrazložio predsednik sudskog veća Vladimir Vučinić, Sreten Jocić, koji se teretio za krivično delo zločcinačko udruživanje i krivično delo teško ubistvo, oslobođen je
zbog nedostatka dokaza.
"Prema dubokom uverenju veća nije dokazano da je Jocić organizovao kriminalnu grupu, niti da su Milovanović i Kuzmanović bili njeni pripadnici", rekao je Vučinić.
Tužilaštvo je smatralo da je Jocić organizovao ubistvo Pukanića po nalogu N.N. lica koje mu je za to platilo milion i po evra, a da je motiv ubistva bilo koristoljublje.
Sudija Vučinić je naglasio da nije tačan iskaz svedoka saradnika iz Hrvatske Tomislava Marjanovića, da je navodno Jocić u telefonskom razgovoru poručio da će platiti za ubistvo Pukanića.
"Matanić i Đurović (članovi hrvatskog dela Jocićeve grupe) negirali su da je postojala bilo kakva komunikacija sa Jocićem, što je potvrdio veštak za telekomunikacije", objasnio je Vučinić.
On je dodao da su Kuzmanović i Milovanović osuđeni na osnovu brojnih veštačenja i izjava svedoka.
Prema njegovim rečima, mogući motiv ubistva Pukanića za Milovanića je bilo koristoljublje, za Kuzmanovića pomaganje, dok je za NN osobu to bila ranija Pukanićeva novinarska delatnost.
Vučinić je izneo podatak da je u postupku protiv Jocića, koji je trajao od 20.aprila 2010. godine do 11. marta ove godine, za spise predmeta iskorišćeno 67 registratora, 113 kompakt diskova i 40.000 strana, kao i da su ispitana 23 veštaka.
Jocić je od početka procesa negirao krivicu i bilo kakvu vezu sa Pukanićevim ubistvom, a u završnoj reči tražio je od suda da ga oslobodi optužbi.
Optužnica srpskog Tužilaštva za organizovani kriminal teretila je Jocića da je organizovao kriminalnu grupu koja je izvršila ubistvo Pukanića i Franjića 23. oktobra 2008. godine, nakon što je sa "za sada neidentifikovanim licem" postigao dogovor da za 1,5 milion evra ubije vlasnika hrvatskog "Nacionala".
"Neidentifikovana lica" su kako sumnjaju u policiji i tužilaštviu naručioci ubistva. Tuzilaštvo je u završnoj reči zaključilo da je jasno dokazano ko je izvršio likvidaciju, ali da je teško doći do nalogodavaca, ali da je nesporno utvrđeno da je motiv ubistva Pukanića bilo njegovo pisanje o međunarodnom švercu cigareta, kao i njegovo svedočenje o tome pred sudom jedne evropske zemlje.
Jocić je uhapšen 27. aprila 2009. u Beogradu i do prošle zime je bio u pritvoru kada je prebačen u zatvor na odsluženje kazne od 15 godina zatvora za ubistvo Gorana Marjanovića 1995. godine.
Kuzmanović je od 9. marta 2013. godine, posle gotovo tri godine u pritvoru, pušten da se brani sa slobode.
Milovanović je optužen da je postavio eksploziv pored automobila ubijenog hrvatskog novinara, a Kuzmanović da je pripadnicima zagrebačkog dela "Jocićeve grupe" trebalo da obezbedi pasoše za bekstvo, po izvršenom ubistvu.
Hrvatskom delu Jocićeve grupe Robertu i Luki Mataniću, Amiru Mafalaniju, Bojanu Guduriću i Slobodanu Đuroviću kao i Milovanoviću sudilo se u Zagrebu.
Vrhovni sud Hrvatske prvostepenu presudu kojom su bili osuđeni na 150 godina zatvora smanjio je u aprilu za svega dve godine.
Robertu Mataniću koji je organizovao grupu Vrhovni sud je potvrdio 33 godine zatvorske kazne, njegovom bliskom rođaku Luki Mataniću jedinstvena kazna smanjena je sa 16 na 15 godina, a to je učinjeno i za Amira Mafaljanija.
Željku Milovanoviću koji je eksplozivom u mopedu koji je dovezao u dvorište Nacionala ubio Pukanića i Franjića potvrđena je maksimalna zatvorska kazna od 40 godina zatvora, a Bojanu Guduriću koji je u rezervi čekao sa snajperom ako eksploziv zataji potvrđena je kazna zatvora od 30 godina.
Đurović je kao posrednik između naručioca ubistva i izvršioca osuđen na 25 godina zatvora.
Prema srpskoj optužnici, motiv ubistva Pukanića je to što je u medijima u Hrvatskoj i Srbiji iznosio saznanja o delovanju više kriminalnih grupa na području Srbije i zemalja u okruženju.
Zagrebački sud nije utvrdio postojanje zločinačke organizacije, kako se navodi u optužnici, kao ni naručioca ubistva, pa tako ni motiv Pukanićeve likvidacije.
Motiv optuženih za to ubistvo, prema stavu suda u Zagrebu, bilo je koristoljublje budući da su za ubistvo jednog od najeksponiranijih novinara na ovim prostorima dobili 1,5 miliona evra.
Taj sud smatra da samo Đurović, koji je bio veza između nepoznatog naručioca i izvršioca i koji je podsticao na to ubistvo, zna ko je naručilac Pukanićevog ubistva.
Đurović je, pak, u januaru 2011, svedočeći putem video konferencijeske veze sa županijskim sudom u Zagrebu, branio pred Specijalnim sudom u Beogradu svog kuma Jocića, navodeći da on nema nikakve veze sa ubistvom vlasnika hvatskog "Nacionala".
Svoju tvrdnju Djurović je potkrepio upravo navodima presude Županijskog suda u Zagrebu u kojoj se Jocić ni ne pominje, dok ga srpsko tužilaštvo za organizovani kriminal tereti kao organizatora te likvidacije.
"Sreten Jocić je uhapšen samo na osnovu izjave (svedoka saradnika iz hrvatskog procesa) Tomislava Marjanovića da je u stanu Roberta Matanića razgovarao sa nekim i da on pretpostavlja da je to Jocić", rekao je tada Djurović.
Osuđeni Gudurić i Matanić su odbili da iz Zagreba svedoče u beogradskom procesu.
