Ognjište starije od 200.000 godina koje su srpski arheolozi nedavno otkopali u pećini Balanici kod Sićeva je prvorazredna naučna senzacija jer osvetljava jedan od najzagonetnijih perioda u istoriji ljudske vrste i otkriva da su neandertalci, robusni rođaci modernog čoveka, umeli kontrolisano da koriste vatru i da su imali društveni život.
Otkriće potvrđuje i da je prostor Srbije u vreme ledenih doba bio "rajski vrt" s podnošljivom klimom i jedini uvek otvoreni koridor između Istoka i Zapada.
"Nova otkrića iz Sićevačke i Jelašničke klisure, kao i iz dolina Peka i Timoka, potvrđuju hipotezu da je moderni čovek sa Bliskog istoka krenuo u kolonizaciju Evrope preko teritorije Srbije i nastavio na Zapad uzvodno Podunavljem", kaže za Večernje novosti, arheolog prof. dr Dušan Mihailović, sa Filozofskog fakulteta u Beogradu, vođa tima čija su otkrića proslavila Srbiju u naučnom svetu i nacrtala novu kartu širenja ljudske vrste.
Srpski arheolozi su pronašli dokaze da su u Srbiji savremeni ljudi živeli neko vreme zajedno s neandertalcima, kao i da je tokom vrhunca poslednjeg ledenog doba moderni čovek na području Srbije našao utočište u kome je preživeo.
Posle otapanja glečera on je osvojio Evropu, a istovremeno su misteriozno nestali njeni stari stanovnici, neandertalci.
Donedavno, nauka je smatrala da su bili primitivniji i inferiorniji u odnosu na gracioznijeg, inteligentnijeg, produhovljenog savremenog čoveka koji ih je istrebio.
Neki naučnici su sumnjali u ovu hipotezu, podsećajući da su neandertalci robusni, ali da su samo uz pomoć inteligencije mogli da prežive ledena doba u Evropi. Pokazalo se da su bili u pravu.
"Nove analitičke metode otkrile su drugačiji svet preistorije. Ovih dana je analiza materijala iz grobnice neandertalaca u pećini Šanidar u Iraku potvrdila da su oni sahranjivani ritualno, sa cvećem, što dokazuje da su imali simboličko mišljenje. Ognjište iz Balanice pokazuje da je neandertalac, kao i savremeni čovek, umeo da kontrolisano koristi vatru", kaže Mihailović.
Debeo sloj tragova gorenja u krugu od oko pet metara unutar Balanice pokazuje da su neandertalci ovde imali stalno stanište i da su pre 200.000 godina poznavali veštinu dobijanja vatre.
"Slična vatrišta su pronalažena, ali su ona kratko korišćena, pa je teško pouzdano utvrditi da li su plamen užegle ljudske ruke ili je on nastao prirodnim putem i samo je održavan. U Balanici je nesumnjivo da je vatru na njemu palio neko ko je znao kako da se to uradi. Vatrište je bilo centar društvenog života, oko koga se okupljalo, sedelo, jelo, razgovaralo... To je dokaz da je Balanica bila bazna stanica ljudi, a ne samo sezonski logor - kaže prof. dr Mihailović.
Istraživanja srpskih arheologa i analize svetskih laboratorija potvrđuju da je Balanica jedno od najstarijih neprekidno naseljenih mesta na svetu.
U njoj su otkriveni ostaci najdrevnijeg pretka savremenog čoveka u Evropi, koji je ovde živeo pre više od 500.000 godina. U istoj pećini su očuvani tragovi naseobine neandertalaca koji su oko 400.000 godina vladali Evropom.
U pećini nad Sićevačkom klisurom su nađeni i tragovi prvih savremenih ljudi koji su preko Balkana pre oko 44.000 godina preplavili Evropu.
"Zašto su svi oni živeli u Balanici? Odgovor je prilično jednostavan: pećina je iznad korita Nišave, gde su veliki biljojedi, kao što su mamut, bizon, tur, divovski jelen i nosorog, dolazili na pojilo. I neandertalci i moderni ljudi su ih lovili iz zasede u pećini. Kao i kozoroge na okolnim visijama. Pored Balanice je i izvor. Dakle, idealno mesto za život. Ali nisu samo ljudi iz Balanice lovili životinje, već i obrnuto. U najnižim arheološkim slojevima otkrili smo ljudske ostatke koje su kao plen doneli grabljivci, verovatno divovske pećinske hijene", kaže Mihailović.
Nova istraživanja šireg područja pokazala su da pećina Balanica nije bila usamljeno stanište u pustoši, naprotiv. U obližnjoj Jelašničkoj klisuri su takođe pronađena mnogobrojna ljudska staništa iz duboke praistorije.
"U stvari, prve sigurne tragove neandertalca u Srbiji, stare 102.000 godina, našli smo u pećini Pešturini u Jelašničkoj klisuri. Pored njihovih skeletnih ostataka našli smo i kost sa urezanim linijama koja im je služila kao ukras, a izgleda da su se ukrašavali i perjem i kandžama životinja. Pešturina je neandertalcima služila kao povremeni sezonski logor, jer smo u njoj pronašli kosti velikih mesoždera iz istog vremena, kao što su pećinske hijene, medvedi i lavovi", objašnava Mihailović.