Ustavni sud Srbije utvrdio je da deo odredbe Zakona o jednokratnom porezu na ekstra dohodak i ekstra imovinu, stečene iskorišćavanjem posebnih pogodnosti, nije u saglasnosti s Ustavom i da se njom krši ustavno načelo zabrane diskriminacije.
To je danas objavljeno na sajtu Suda.
Reč je odredbi (član 2. stav 1.) zakona kojom je propisano da se jednokratnim porezom oporezuju ekstra dohodak i ektra imovina stečeni od 1. januara 1989. godine do stupanja zakona na snagu - 22. juna 2001.
Uvažavajući cilj kojim se zakonodavac rukovodio pri donošenju zakona,
Sud je zaključio da "ostvarivanje tog cilja ne sme da bude osnov da se bez objektivnog i razumnog opravdanja stvore nove razlike među potencijalnim poreskim obveznicima u zavisnosti od toga da li su ekstra dohodak i ekstra imovinu stekli pre ili posle 22. juna 2001. godine."
Osporenom zakonskom odredbom je "fizičkom ili pravnom licu data mogućnost ostvarivanja dohotka, odnosno sticanje imovine pod uslovima koji nisu bili dostupni svim licima", navedeno je u obrazloženju odluke usvojene u četvrtak na sednici Ustavnog suda.
Sud je konstatovao da, prema navedenoj zakonskoj odredbi, "pravna i fizička lica, koja su dohodak i imovinu stekla na isti način, korišćenjem posebnih pogodnosti, posle 22. juna 2001. godine, ne podležu obavezi plaćanja jednokratnog poreza."
Ustavni sud je ocenio da je zakonodavac na taj način povredio načelo zabrane diskriminacije iz člana 21. Ustava.
Sud je odbio predlog i nije prihvatio inicijative za utvrđivanje neustavnosti odredbi zakona koje se odnose na posebne pogodnosti pod kojim stan ili stanove mogu otkupiti izabrani, postavljeni ili imenovani funkcioneri, funkcioneri političke stranke, direktori ili član organa upravljanja pravnog lica u državnoj, društvenoj ili mešovitoj svojini sa pretežnim učešćem društvenog kapitala.
Tim odredbama je propisano da se pod iskorišćavanjem posebnih pogodnosti smatra otkup stana (stanova) ukupne površine veće od 90 metara kvadratnih, osim ako odgovarajućim opštim aktom nije bilo predviđeno pravo na stan veće površine, koja se onda uzima kao pripadajuća površina, kao i korišćenje kredita za otkup stana.
Odbačeni su i predlozi i inicijative za ocenu ustavnosti odredbi kojima se određuju drugi poreski dužnici, utvrđuje šta čini osnovicu jednokratnog poreza i odredbi kojima su propisani iznosi poreskih stopa za različite poreske osnovice.
Sud je, takođe, odbacio i zahteve za ocenu ustavnosti odredbi kojima je propisano da se postojanje predmeta oporezivanja utvrđuje nezavisno od računovodstvenih iskaza poreskog obveznika, ukoliko druge činjenice i dokazi "ukazuju da je taj iskaz nerealan".
Sud je ocenio da se osporenim zakonskim rešenjima ne dovodi u pitanje ustavno načelo jednake zakonske zaštite, bez diskriminacije, da se ne može dovoditi u sumnju ni ustavni princip jednakog pravnog položaja na tržištu, niti ustavni princip jednakosti građana.
Uređivanje poreskog jemstva za neizmirene poreske obaveze, prema oceni Suda, izvršeno je na način i u granicama Ustavom utvrđenog ovlašćenja zakonodavca da uređuje i obezbeđuje poreski sistem.
(Tanjug)
Reč je odredbi (član 2. stav 1.) zakona kojom je propisano da se jednokratnim porezom oporezuju ekstra dohodak i ektra imovina stečeni od 1. januara 1989. godine do stupanja zakona na snagu - 22. juna 2001.
Uvažavajući cilj kojim se zakonodavac rukovodio pri donošenju zakona,
Sud je zaključio da "ostvarivanje tog cilja ne sme da bude osnov da se bez objektivnog i razumnog opravdanja stvore nove razlike među potencijalnim poreskim obveznicima u zavisnosti od toga da li su ekstra dohodak i ekstra imovinu stekli pre ili posle 22. juna 2001. godine."
Osporenom zakonskom odredbom je "fizičkom ili pravnom licu data mogućnost ostvarivanja dohotka, odnosno sticanje imovine pod uslovima koji nisu bili dostupni svim licima", navedeno je u obrazloženju odluke usvojene u četvrtak na sednici Ustavnog suda.
Sud je konstatovao da, prema navedenoj zakonskoj odredbi, "pravna i fizička lica, koja su dohodak i imovinu stekla na isti način, korišćenjem posebnih pogodnosti, posle 22. juna 2001. godine, ne podležu obavezi plaćanja jednokratnog poreza."
Ustavni sud je ocenio da je zakonodavac na taj način povredio načelo zabrane diskriminacije iz člana 21. Ustava.
Sud je odbio predlog i nije prihvatio inicijative za utvrđivanje neustavnosti odredbi zakona koje se odnose na posebne pogodnosti pod kojim stan ili stanove mogu otkupiti izabrani, postavljeni ili imenovani funkcioneri, funkcioneri političke stranke, direktori ili član organa upravljanja pravnog lica u državnoj, društvenoj ili mešovitoj svojini sa pretežnim učešćem društvenog kapitala.
Tim odredbama je propisano da se pod iskorišćavanjem posebnih pogodnosti smatra otkup stana (stanova) ukupne površine veće od 90 metara kvadratnih, osim ako odgovarajućim opštim aktom nije bilo predviđeno pravo na stan veće površine, koja se onda uzima kao pripadajuća površina, kao i korišćenje kredita za otkup stana.
Odbačeni su i predlozi i inicijative za ocenu ustavnosti odredbi kojima se određuju drugi poreski dužnici, utvrđuje šta čini osnovicu jednokratnog poreza i odredbi kojima su propisani iznosi poreskih stopa za različite poreske osnovice.
Sud je, takođe, odbacio i zahteve za ocenu ustavnosti odredbi kojima je propisano da se postojanje predmeta oporezivanja utvrđuje nezavisno od računovodstvenih iskaza poreskog obveznika, ukoliko druge činjenice i dokazi "ukazuju da je taj iskaz nerealan".
Sud je ocenio da se osporenim zakonskim rešenjima ne dovodi u pitanje ustavno načelo jednake zakonske zaštite, bez diskriminacije, da se ne može dovoditi u sumnju ni ustavni princip jednakog pravnog položaja na tržištu, niti ustavni princip jednakosti građana.
Uređivanje poreskog jemstva za neizmirene poreske obaveze, prema oceni Suda, izvršeno je na način i u granicama Ustavom utvrđenog ovlašćenja zakonodavca da uređuje i obezbeđuje poreski sistem.
(Tanjug)
