U filmu pod naslovom "Krvavi poslovi" nemački novinari pošli su tragom izveštaja istražitelja UN iz 2003, čiji su rezultati držani u tajnosti.

Jedan od sagovornika u dokumentarnom filmu bio je i izvestilac Saveta Evrope o trgovini organima Dik Marti, koji je istakao da je dokument UN iz 2003. godine zahtevao ozbiljnu istragu, ali da ništa nije učinjeno.

"Stavljen je u fioku i držan u tajnosti kao i mnogi drugi i to je, smatram, najveći skandal", rekao je Marti.

On je podsetio da je OVK do 1999. godine u SAD i drugim zemljama sveta smatran terorističkom organizacijom, a onda je postao partner NATO-a, zato što je Alijansi bio potreban saveznik na terenu, i to onaj koji ima najsnažnije prisustvo, a to je bila OVK.

"Zapad je bacao bombe na srpsku vojsku, a Kosovo je prepustio OVK-u. Kritički izveštaji, poput dokumenta UN su u tome smetali", rekao je Marti.

U tajnom izveštaju UN iz 2003. godine dokumentovane su otmice i ubistva Srba, a u jednom od zaključaka iz izveštaja, koji je predočen u filmu nemačke televizije, navodi se da su "oni (Srbi) kamionima transportovani u zarobljeničke logore na severu Albanije".

"U jednoj provizornoj klinici, zarobljenim Srbima su vađeni organi i oni su umirali", ističe se u izveštaju.

Kako je navedeno u filmu, izveštaj UN daje informaciju i o svedocima i daje do znanja da se radi o očevicima zločina, i to najmanje osam svedoka, koji su bili članovi OVK i koji su transportovali srpske zarobljenike.

Autori filma su tragom izvještaja UN putovali u Srbiju, uključujući Kosovo i Metohiju i u Albaniju.

Prikazano je više albanskih sagovornika - među njima i jedan komandant OVK blizak premijeru Hašimu Tačiju - koji su tvrdili da su optužbe izmišljene.

Bivši šef forenzičara UN Hoze Pablo Barajbar, koji je učestvovao i u istraživanju ratnih zločina u Ruandi, istakao je u dokumentarnom filmu nemačke televizije da je potpuno uveren da su istinite tvrdnje o oduzimanju organa od zarobljenih Srba radi ilegalne trgovine.

Govoreći o svojim otkrićima u kući u Albaniji, za koju se sumnja da su u njoj vađeni organi otetim Srbima, on je naveo da su istražitelji UN u kući pronašli četvorougaoni otisak na podu, kao od stola, koji je bio čist, a oko njega su se nalazile mrlje od krvi, koje su istražitelji našli i na zidovima iza nameštaja.

U izveštaju UN iz 2003. godine navedeni su tačna mesta zločina i rute kojima su transportovani oteti Srbi, kao i to da su pripadnici OVK bez problema prelazili u Albaniju kamionima kojima su prevozili Srbe u leto 1999. godine kada su tu granicu kontrolisali nemački vojnici.

Članica Spoljnopolitičkog odbora nemačkog parlamenta - Bundestaga Sevim Dagdelen rekla je autorima filma da je je zbog toga nemačkoj vladi postavila brojna pitanja u vezi sa ratnim zločinima OVK na Kosovu i da je ostala zapanjena odgovorima.

"Na pitanje o ratnim zločinima, rekli su nam da se radi o unutrašnjem pitanju Kosova. Smatram to više nego upitnim, da nemačka vlada tako izbegava odgovor, jer na kraju krajeva, Bundesver je već više od 12 godina prisutan na Kosovu", rekla je Dagdelenova.

Autori filma prenose i da su dokazi koje su prikupili istražitelji UN dospeli u Haški tribunal, ali da su tamo ubrzo zatim uništeni.

Na kraju se navodi da su stručnjaci američkog univerziteta Berkli otkrili da je, istovremeno sa događajima za koje je optužena OVK, u Turskoj delovala jedna međunarodna mreža ilegalne trgovine organima.

Njen deo je bio turski lekar Jusuf Sonmez, koji je radio u klinici "Medikus" na Kosovu, inače vlasništvu jednog nemačkog ljekara.

(Srna)