Sedamdeset pet godina koje su usledile nakon završetka Drugog svetskog rata pretvorile su se u epohu složenosti. Za Zapad su to bile godine konsolidacije Sjedinjenih Država kao neprikosnovenog međunarodnog lidera na račun Evrope. Danas smo svedoci kako se stari moćnici Istoka vraćaju u prvi plan. Tu je Kina i postsovjetska Rusija, podeljena kao i uvek između istoka i zapada, kao dvoglavi orao svojih careva, piše El Espectador.
Rusija ima dve duše i dve konstitutivne stvarnosti, azijsku i evropsku, koje bi spojile nasleđe Kozaka sa njenih ravnica i Mongola iz stepa sa evropskom civilizacijom. To je kontradiktorno kao i povratak velike Rusije, koja se plaši ideološke konkurencije bivših supersila, i invazijom na Ukrajinu udahnjuje život NATO-u koji je u opadanju.
Istorija i Rusija (sa njenom posebnom društvenom ličnošću) igraju centralnu ulogu u događajima u ovom vremenu konfuzije i promena. Više nismo u bipolarnom svetu supersila, sa njegovim ideologijama i manihejskim narativima koji imaju jedan cilj: da kontrolišu i dominiraju. Suočavamo se sa multipolarnom pozornicom koju je podigao novi kandidat koji se približava vrhuncu svoje moći – Kina - ta imperijalna država koja ubire plodove svog strpljenja i strateške vizije. Pored nje su Rusija Vladimira Putina, pomalo nostalgična za svojom imperijalnom prošlošću, i Sjedinjene Države koje su jedva uspele da sakriju, pa čak i da prevaziđu, svoj prvobitni greh ropstva. To je istorijska stvarnost koja narušava njenu dušu i društvenu strukturu, kako je Donald Tramp nesvesno otkrio, navodi El Espectador.
U tih 70 godina svet je imao Ujedinjene nacije, koje nisu bile svetska vlada, već kolektivni sistem koordinacije i intervencije. Prvih 30 godina imale su težinu pod odlučujućim vođstvom Zapada. U međuvremenu, zemlje Istoka, od Koreje do Vijetnama, Kine i Malezije, napustile su polufeudalne uslove da bi se pridružile dalekoj i stranoj modernosti. To su činili kroz društvene konvulzije koje su često bile krvave i nasilne. Bile su to godine oslobodilačkih ratova i novih republika koje su izranjale iz ruševina evropskih kolonijalnih imperija.
Zapad je živeo u srećnoj kombinaciji prosperiteta i demokratije koja je skoro postala sinonim za sebe. Godinama kasnije, sa padom sovjetskog socijalizma, čak se, naivno i ne bez doze arogancije, govorilo o kraju istorije. Ali ono što smo videli nije kraj istorije, već kraj trijumfa Zapada i njegove dominacije. Zapad je ušao u turbulencije samo nekoliko godina nakon kraja sovjetskog komunizma, piše El Espectador.
Kao reakcija na neuspehe osramoćenog kosmopolitskog poretka, energični, ako ne i ljuti, nacionalistički projekti su se vratili da povrate vlast od međunarodnih institucija. NATO više ne postoji kao što je postojao. Sjedinjene Države su zaglibljene u nerešenim unutrašnjim sukobima. Rusija je u zagrljaju nostalgije čak i dok klizi da postane manja sila, osećajući se nesigurno u svetu koji ne može da kontroliše. Evropa mora da odglumi san Šarla de Gola da pobegne od američkog tutorstva i prigrli željnu Ukrajinu.
A na vrhu, Kina je odlučna da se probije kao prosperitetna i poštovana sila, izlečena od prošlih strahova i poniženja, i oslobođena svih veza izvan njene kontrole — čak i sa Rusijom. Dobrodošli u multidimenzionalni, multipolarni svet koji preoblikuje Zapad od glavnog igrača u samo jednog od igrača, zaključuje El Espectador.
(MONDO)
Teodosić ovakav meč nije imao 14 godina! Navijači Partizana pamte kad je poslednji put imao nula asistencija!
"Obradović više ne računa na njega, Partizan traži drugog igrača": Otkriveno kakvo pojačanje žele crno-beli
Nemačka se priprema za rat sa Rusijom! Napravljen tajni plan, evo kako će postupiti u slučaju eksalacije sukoba
Uspavana Zvezda nije došla na derbi: Protiv Partizana ovakav nemaš šta da tražiš na terenu
Obradović izašao pred Grobare, pa čuo šta mu skandiraju: Podigao prst i tražio samo jedno, pogledajte