Logoraši su uglavnom radili kao prinudni radnici u fabrikama oružja. Među njima je bilo Jevreja, Poljaka, političkih zatvorenika, Srba, kao i drugih osoba sa područja Jugoslavije, te Roma, Sinta...
Do 1942. većina političkih logoraša bili su komunisti i anarhisti, dok se kasnije povećao broj pripadnika raznih frakcija pokreta otpora.
Tu su bili zatvarani, između ostalih, pisci, lekari, umetnici i bivše plemstvo.
Između jula 1938. i aprila 1945, kroz logor je prošlo oko 250.000 logoraša.
Iako Buhenvald nije bio projektovan kao logor smrti, u njemu je umro veliki broj ljudi. Glavni uzrok smrti bile su bolesti zbog loših uslova života u logoru i izgladnelost.
Neuhranjeni logoraši izloženi bolestima radili su na teškim prinudnim radovima.
Mnogi su stradali od eksperimenata na živim ljudima koje su sprovodili nacisti, ili u nasumičnim likvidacijama.
Glavni metodi likvidacije koju su sprovodili pripadnici SS bili su vešanje i streljanje.
Američke trupe 83. pešadijske divizije ušle su u logor Buhenvald 11. aprila 1945. Tu su zatekli 21.000 izgladnelih logoraša.