Vladimir Vlada Petrić, penzionisani profesor, teoretičar filma i nekadašnji reditelj RTS-a i suosnivač Filmskog arhiha Harvarda, preminuo je u 92. godini u Beogradu, saopštio je Petrićev filmski legat "Kinoteatar".
Vladimir Petrić rođen je u Prnjavoru 1928. godine i jedan je od najznačajnijih savremenih teoretičara i istoričara filma.
Diplomirao je na smeru za književnost i engleski jezik na Beogradskom univerzitetu 1956. godine.
Tokom studija postao je asistent-predavač na Akademiji za film i pozorište, na kojoj je takođe zaradio diplomu za filmsku i pozorišnu režiju 1958.
Od osnivanja Radio-televizije Beograd radi na njoj kao reditelj. Šezdesetih je godinu dana proveo u ŠSR-u proučavajući sovjetsku kinematografiju pod tutorstvom Leva Kulešova i Nikolaja Lebedeva.
Profesorsku karijeru započeo je na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu, a nastavio je na čuvenom Univerzitetu Harvard, gde je ostao da predaje do 1997. godine.
Tamo je je osnovao i vodio Filmski arhiv Harvarda sa ciljem da promoviše film kao umetnost i podstakne njegovo multidisciplinarno izučavanje.
Tokom tog perioda kao gostujući profesor predaje na velikom broju drugih univerziteta i škola.
Od pozorišnih dela, Petrić je režirao Tetar Joakim Vujića, Slovo svetlosti, Pop Ćira i pop Spira, Za Lukreciju, Persona...
Zapaženi stvaralački opus ostvario je i na televiziji: Msje Žozef, Mića i Mikica, Laža i Paralaža, Dvoje na pruzi, Prvi put sa ocem na jutrenje, Sve će to narod pozlatiti, Švabica...
Kao plodonosni teoretičar filma, Petrić je napisao veliki broj knjiga - Čarobni ekran, Šekspir na filmu, Uvođenje u film, Razvoj filmskih vrsta i žanrova, Televizija - osma sila...