Praznik Svetog Save jedan je od najvećih hramovnih i porodičnih praznika, svetkuju ga mnoge zanatlije, a proglašen je i za školsku slavu.

Sveti Sava (po rođenju Rastko Nemanjić) bio je raški plemić iz vladarske porodice Nemanjića, uticajni diplomata i prvi srpski prosvetitelj i arhiepiskop autokefalne srpske žičke arhiepiskopije, diplomata, zakonodavac, književnik i hodočasnik.

Umro je 27. januara 1236. u Trnovu (Bugarska) i taj dan je crkva ustanovila kao praznik kojim se obeležava uspomena na njegov život i delo.

Počekom 19. veka spevana je poznata Himna Svetom Savi.

Mnoge vrste zanatlija iz Srbije su ga smatrale svojim patronom i uzimale njegov dan za esnafsku slavu.

U beogradskoj opštini Vračar, na mestu gde se veruje da su po nalogu Sinan-paše spaljene njegove mošti 1594. godine, podignut je hram posvećen Svetom Savi u znak zahvalnosti za sve što je uradio za svoj narod i crkvu.