Nasuprot velikom Isaku Njutnu, "ocem fizike", vreme i prostor smatrao je relativnim, po čemu je preteča Alberta Ajnštajna.
Bio je osnivač i direktor Brerske astronomske opservatorije kod Milana i direktor Optičkog instituta francuske mornarice.
Ceo radni vek proveo je u tuđini, gde je stekao svetsku slavu, a samo jednom svratio je u svoj zavičajni Dubrovnik - 1747. godine.
Svoje otadžbinsko poreklo nikada nije krio - ostao je "Slovinac", kako su se tada nazivali Južni Sloveni. Umro je i sahranjen na današnji dan 1787. godine, a srce mu je preneseno u zavičaj.
Postavio je dve geometrijske metode za određivanje elemenata rotacije Sunca, geometrijsku metodu određivanja putanje kometa, jedinstveni zakon sile, pretpostavio da se tela ne samo privlače nego i odbijaju na malim rastojanjima.
Sve formule sferne trigonometrije sveo je na četiri osnovne, izračunao je dimenzije i spljoštenost Zemlje na osnovu merenja meridijana, rešio je problem okana u saću.
Objavio je niz rasprava na latinskom, italijanskom i francuskom jeziku.
Ovaj slavni naučnik svetskog formata, prema dostupnim podacima, po veroispovesti je bio rimokatolik, a po nacionalnosti pripadao je srpskom narodu.
Ruđer Bošković pripadao je nacionalno-verskoj grupi koja se do Drugog svetskog rata označavala imenom "Srbin katolik", i karakteristična je za Dalmaciju i Boku Kotorsku.
Ruđer Josip Bošković je najveći matematičar i astronom Dubrovnika, jedan od najznačajnijih naučnika svoga vremena, uvršten među 100 najznamenitijih Srba svih vremena.
Rođen je kao sedmo dete trgovca Nikole Boškovića, Srbina iz Orahova kod Trebinja u Hercegovini, i majke Pavle italijanskog porijekla, iz porodice Bara Betere, poznatog dubrovačkog pesnika. Njegov brat bio je Bartolomej Baro Bošković.