Prema podacima koje je ozvaničila Hrvatska gorska služba spasavanja (HGŠ).
Čulić je s još trojicom hrvatskih alpinista, Antom Bedalovim, Ursom Vrdoljakom i Viktorom Tabakovićem, poginuo 24. jula 1974. u velikom ledenom odronu, prilikom uspona po smeru Krst Ušbe na Kavkazu u Gruziji.

Tela Bedalova i Vrdoljaka pronađena su nekoliko dana nakon nesreće, a Tabakovića i Čulića ostala su duboko pod hiljadama tona leda pod planinom Ušba.

Pre dve godine jedan češki alpinista naišao je na Čulićevu čuturicu s oznakom GSS-a, nakon cega je u tokom leta 2012. organizovana četvoročlana ekspedija HGSS-a i Hrvatskog planinarskog saveza koja je u ledenjaku pronašla čak tri tela davno stradalih alpinista i sve su ih spustili u dolinu, podseća Hina.

Međutim, telo Čulića tada nije bilo nađeno, iako je oko tog lokaliteta pronađeno nekoliko delova penjačke opreme koji su, nesumljivo, pripadali stradalim hrvatskim alpinistima iz 1974. godine.

Sama ekspedicija izazvala je veliko zanimanje u Gruziji, a javnost i vlast dali su joj veliku podršku i izuzetno su se angazovali oko tog slučaja, s obzirom da nije uobičajeno da neko toliko uporno i dugo traga za svojim nestalima, mada je područje Ušbe poznato po brojnim žrtvama i stradanju alpinista iz celog sveta.

Kako se pretpostavljalo da je telo Čulića pod naslagama leda, ali sigurno vrlo blizu površine ledenjaka, HGSS je zamolio alpiniste i spasioce iz Mestije da obrate pažnu na to područje i krajem avgusta to he rezultiralo pronalaskom tela.

U složenom postupku povratka u kojem su, uz porodicu Čulić, učestvovali i prijatelji iz HGSS-a, njegovog Planinarskog drustva Mosor i Hrvatskog planinarskog saveza, veliku pomoć pružile su lokalne i gruzijske vlasti, hrvatska ambasada u Atini, koja pokriva područje Gruzije, i nacionalni hrvatski avioprevoznik.

Čulić je bio jedan od najboljih hrvatskih alpinista i gorskih spasilaca tog vremena i pokretač hrvatskih ekspedicija na svetskim alpinističkim lokalitetima.