Prištinska Koha ponovo tvrdi da su srpske svetinje na Kosovu i Metohiji u srednjem veku građene iznad "drevnih ilirskih i arberijskih hramova".
Koha tako, na primer, navodi, pozivajući se na istraživanja izvesnog Edija Šukrijua, da je Crkva Bogorodice Ljeviške u Prizrenu sagrađena na temeljima ranijeg hrama, navodeći da je "poznato da je kralj Milutin 1307. godine prisvojio katedralnu crkvu Svete Petke (Srbi je zovu Bogorodica Ljeviška) u Prizrenu, u kojoj je bilo sedište Prizrenske episkopije", prenosi, prenosi Kosovo onlajn.
Dodaje se da je Crkva Svete Petke sagrađena na hramu bazilici iz rimskog perioda V-VI veka i na temeljima ranije crkve iz XI i XII veka, a da je svoju savremenu formu stekla nakon rekonstrukcije koju je pokrenuo srpski kralj Milutin (1307), koji joj je promenio ime, posvetivši obnovu svetici.
Koha takođe tvrdi da Crkva Bogorodice Ljeviške nosi nekoliko različitih imena koja su se koristila u različitim periodima i jezicima tokom života crkve, a to su: albanski - Sveta Prenda, Sveta Prena/Šeneprena, Sveta Petka; Grčka crkva; srpski - Sveta Petka, Sveta Bogorodica Ljeviška; turski: Džuma Džamija.
Šukriju tvrdi da je arheološka i arhitektonska istraživanja sproveo istraživač S. Nenadović tokom 1950-1952. godine i da je utvrdio tri faze gradnje: ranovizantijska bazilika, vizantijska bazilika iz 13. veka i obnovljena crkva 1306/07. godine.
Koha smatra da istraživanja Šukrijua potvrđuju da je razvoj crkve Svete Petke u Prizrenu imao devet faza i da je taj hram postojao i pre rimskog perioda.
Direktor Kancelarije Vlade Srbije za Kosovo i Metohiju Marko Đurić ocenio je da prištinski list Koha svojim negiranjem srpskog srednjovekovnog nasleđa na KiM "raspiruje nacionalnu i versku netrpeljivost kroz širenje grubih istorijskih falsifikata".
"Tvrdoglavi pokušaji revizionista i falsifikatora istorije da izvrtanjem činjenica otmu srpsko srednjovekovno kulturno i duhovno nasleđe na Kosovu i Metohiji osuđeni su na propast, jer nema nijednog materijalnog dokaza niti metodološkog konstrukta kojim se može dokazati da oni nisu srpski", naveo je Đurić u saopštenju za javnost.
On je potvrdio da je pre srpskog kulturnog i duhovnog nasleđa na Kosovu i Metohiji postojala romejska, odnosno vizantijska kultura, a pre nje i neke druge kulture, ali ističe da "Albanaca tu nije bilo".
"Povelje srpskih manastira na Kosovu i Metohiji nedvosmisleno potvrđuju ko je bio njihov ktitor i pokrovitelj, a popisi imena u poveljama svedoče da je u metosima živelo isključivo srpsko stanovništvo, uz statistički zanemarljivo prisustvo drugih etničkih grupa", navodi Đurić.
On je istakao da su srpski srednjovekovni manastiri tvrđava srpstva na Kosovu i Metohiji, jer su samim svojim postojanjem neoborivi dokaz čija je to zemlja bila, i kakva je serija zločina, proterivanja, islamiziranja i asimilacije dovela do sadašnje etničke strukture na Kosovu i Metohiji.
"Ne mislim da su Albanci zbog toga što na Kosovu i Metohiji nemaju svoje manastire na bilo koji način inferiorni, jer i oni imaju svoju bogatu kulturu na koju treba da budu ponosni, ali sam najoštriji protivnik svakog pokušaja prisvajanja tuđe kulturne baštine", dodao je Marko Đurić.
Podsetio je da je srpska kulturna baština nemanjićkog perioda dosegla toliko visoke domete da je danas zasluženo deo svetske kulturne baštine, a "Albanci, ako žele da i njihova kultura jednoga dana dosegne taj nivo, treba na njoj da rade, a ne da manifestuju nekulturu prisvajajući tuđe".
"Upozoravam inspiratore nasrtaja na srpsku kulturnu baštinu da, ako žele skladne i prijateljske srpsko-albanske odnose, a ja se nadam da će oni u budućnosti biti mogući, moraju poštovati ekskluzivnost i nepovredivost srpske kulture na Kosovu i Metohiji", zaključio je Đurić.
Budite bolje informisani od drugih, PREUZMITE MONDO MOBILNU APLIKACIJU.
