Kompjuterski mag i osnivač Majkrosofta Bil Gejts tvitovao je poslednjeg dana novembra o Zoranu Popoviću, američkom naučniku iz Srbije koji onlajn igricama uči decu matematici.
"Imate armadila, crno-belu pastrmku i duginu pastrmku. Mogu li da stanu u kutiju?" Ovo nije nerešiva pitalica već, opisuje sajt Wired, način na koji decu uču matematiku Zoran Popović, kompjuterski naučnik i profesor sa Univerziteta Wašington.
Popović je postao poznat 2010. godine po svojoj popularnoj onlajn igrici Foldit. Toliko poznat da mu i Amerikanci rutinski pišu prezime sa "ć". Igrica koju osmislio dve godine ranije sa profesorem biohemije Dejvidom Bejkerom, prvobitno je izazivala igrače da kreiraju formulu proteina savijajuči i rearanžirajući amino kiseline u nove oblike. Pobednici su oni koji na kraju naprave najbolji molekul.
Kako "razbiti" virus AIDS-a
Te 2010. više od 230.000 igrača je doprinelo da se odredi struktura proteina ključnog za replikovanje AIDS virusa kod majmuna, a koji je izazivao glavobolje specijalizovanih naučnika petnaestak prethodnih godina.
Iste godine Popović je postao šef Centra za igračku nauku na Univerzitetu Vašington i igrica je postala mnogo obuhvatnija. Foldit sada dozvoljava igračima da kreiraju proteine koji ne postoje u prirodi.
Slede igre u kojima igrači koriste DNK da bi napravili male mašine kloje, recimo , mogu da nanjuše kancerogene ćelije, kao i one koje igrače pretvaraju u istraživačke novinare.
Kao što kažu, "samo nebo je granica".
Na opšte, pa i Popovićevo iznenađenje, nenaučnici–igrači razvili su kompleksnije proteine nego što su to uradili naučnici biohemičari. A ti novi proteini mogu dovesti do otkrića novih lekova i organskih materijala.
Sada Popović želi da iskoristi snagu igre u još širu svrhu – revolucionarnu ideju da se kompletno obrazovanje odvija kroz igranje.
Za početak je prilagodio je DragonBox, norvešku igračku aplikaciju koja polazi u upoznavanje sa konceptima algebre preko karata sa likovima životinja, pa nastavlja sve do brojeva i kopjuterskih znakova.
Deci je data mešavina karata i kutija, pa se oni u igri jednostavnih pravila oslobađaju nepotrebnih karata. Na kraju igrač ostaje sa kutijom na jednoj i nesmanjivim brojem karata na drugoj strani – kao ekvivalent rešenju matematičke nepoznate "x".
U ekperimentu s DragonBox Adaptive u državi Vašington, čak 93 odsto srednjoškolaca uspešno je savladalo koncept nakon samo 90 minuta igranja. I ona nisu želeli da prestanu.
Popović sada ovaj metod koristi kao osnovu za savladavanje celokupnog gradiva matematike za šesti razred osnovne škole u Sijetlu, a dogodine i u Bruklinu i Brazilu.
Sledeći "na tapetu" su nauka, jezici, čak i kodiranje...
Zoran je već duže vreme poznat na svetskoj naučnopopularnoj sceni. Nakon emigriranja u SAD, iz Devete beogradske gimnazije krajem osamdesetih godina prošlog veka, diplomirao je kompjuterske nauke na Univerzitetu Braun 1991, a magistrirao 1993. i doktorirao 1999. na Karnedži Melon Univerzitetu sa disertacijom o automatskoj sintezi i transformaciji realistične animacije likova.
Bio je na poziciji istraživača u Sun Microsystems and Justsystem, kao i na Univezitetu Kalifornije u Berkliju.
Zoranovo polje istraživanja je primarno kompjuterska grafika, posebno animacija likova, pokreta i fizički bazirano modelovanje prirodnih fenomena.
Ako mu se ideja ostvari, kandidat je da ga se buduće generacije sećaju kao "oca modernog učenja".
