U crkve i hramove unose se mladi vrbovi lastari, tek olistali. Majke svojim mališanima kupuju zvončiće vezane za trobojku koje im stavljaju oko vrata, a koji simbolizuju pobedu nad smrti, jer je Isus tog dana oživeo umrlog prijatelja Lazara. Sa grančicama vrbe u rukama, zvončićima oko vrata, deca zajedno sa roditeljima i sveštenicima počinju trokratni ophod oko hrama, koje je praćeno pevanjem tropara Lazareve subote.
S obzirom na to da je Lazareva subota praznik dece, mališani pevaju prigodne pesme i vesele se ispred porte, a razdraganoj atmosferi posebno doprinosi zvuk zvončića oko njihovog vrata.
Nakon boravka u crkvi, mlade vrbove grančice se odnose kući i stavljaju pored ikone i kandila, a postoji i verovanje da one štite ukućane od bolesti i zla.
Nekada su deca, zajedno sa učiteljem i sveštenikom išli da naberu vrbove grančice, koje su na Cveti donošene u crkvu. S ozbirom na to da se običaji uz koje se proslavlja ovaj dan dečje radosti malo razlikuju u nekim krajevima Srbije, u pojedinim delovima se od vrbovih prutića plete venac i njime kiti ikona, a u nekim mestima devojke okićene vrbovim granama posećuju kuće pevajući pesme kojima prizivaju zdravlje.