Kolačići sudbine nisu iz Kine

Jasuko Nakamači, student iz Japana koji je istraživao poreklo ovih čuvenih kolačića, tvrdi da su oni zapravo tradicionalni japanski kolači. Nakamači je video fabriku koja proizvodi kolačiće sudbine u blizini mesta Kjoto, koja se tu nalazi već tri generacije. Vlasnik ove fabrike rekao je da se stavljanje papirića sa porukama u kolače u Japanu neguje već decenijama. Takođe, Dženi Li, autor knjige "Hronika kolačića sudbine" izjavio je da je nosio ove kolače u Kinu i da su tamošnji stanovnici bili vrlo iznenađeni.

Reč "kečap" poreklom je iz Kine

Pojam "kečap" prvo se koristio za riblji sos u kineskoj provinciji Fujian, i ta reč nije imala nikakve veze sa paradajzom. Kečap je bio sos napravljen od slanih fermentisanih inćuna, koji su kineski mornari "preneli" u Malaziju i Indoneziju, a tek nakon toga kečap je pronašao svoj put prema Zapadu. Uglavnom, dodavanje paradajza kečapu verovatno je američki izum, a prvi recept za ono što nazivamo kečapom napisan je u Filadelfiji 1812. godine.

Ćurosi nisu iz Meksika

Iako važe za tradicionalno meksičku klopu, još uvek nije utvrđeno da li su ćurosi izum španskih pastira, portugalskih mornara ili Kineza, ali se definitivno zna da ih nisu izmislili Meksikanci. Neke teorije kažu da su ih izmislili pastiri kada su shvatili da ih je lako pripremiti na vatri, dok drugi tvrde da su ih otkrili portugalski mornari u Kini i doneli ih u svoju zemlju. Nakon toga su Španci ovu hranu preuzeli iz Portugala i predstavili je kao svoju.

Pita od jabuka nije američka

Iako Amerikanci često kažu da je nešto "američko baš kao pita od jabuka", prvu slatku pitu su napravili Britanci još 1675. godine. Pita od jabuka se prvi put pominje u jednom britanskom istorijskom dokumentu.

Kroasani nisu poreklom iz Francuske

S obzirom na naziv, lako je pomisliti da kroasani potiču iz Francuske. Međutim, prvi put su napravljeni u 17. veku u Austriji. Nakon toga, u 18. veku, kraljica Marija Antoaneta ih je predstavila u Francuskoj, kada su francuski pekari počeli da ih prave.

Špageti i ćufte nisu italijanski

Ova vrsta testenine koja se najčešće jede zajedno sa ćuftama, zapravo je italijansko-američki izum. Ćufte se jedu i u Italiji, ali se ne prave u veličini kako to rade Amerikanci, i ne jedu se u kombinaciji sa špagetima, već posebno. Kada su italijanski imigranti došli u Ameriku u 19. i 20. veku, počeli su da prave veće ćufte i da ih jedu zajedno sa špagetima jer im je to bilo priuštvije.

Najnovije i najzanimljivije vesti iz sveta zabave, kulture, muzike, filma, lifestyle, putovanja i seksualnosti pratite na našoj Facebook stranici - MONDO Zabava, kao i na Twitteru @Mondo_zabava.