Ostaju pitanja u kojoj meri su ova ispitivanja bila bezopasna, ili su možda ostavila trajne posledice na vojnicima koji su pretrpeli ozbiljnije efekte droga koje su im davali.

Profesor Ulf Šmit je napisao knjigu "Tajna nauka: vek ratovanja otrovima i ljudskih eksperimenata", koja prati istoriju istraživanja hemijskog i biološkog oružja. U nastavku je jedan takav eksperiment.

U ovom isečku originalnog snimka sa suđenja iz 1964. godine, učesnici iz 41. jedinice komandosa Kraljevske mornarice dobili su zadatak da se uključe u vežbu na terenu nakon što su dobili halucinogeni lek dietilamid liserginske kiseline ili LSD u Porton Daunu.

Kompletan snimak dokumentovao je njihovo iskustvo tokom jednonedeljnog perioda od 27. novembra do 4. decembra 1964. Cilj ispitivanja je bio da se ispita efekat droge LSD 25 na ponašanje jedinica u terenskim uslovima.

Nakon uzimanja, prema opisu Imperijalnog ratnog muzeja, jedan kraljevski marinac je "bio u nevolji i tešila ga je medicinska sestra, dok su se drugi histerično smejali, jedan je pokušavao da poseče drvo lopatom, a drugi da se popne na drvo".

U jednom uznemirujućem momentu, drogiranog marinca drže doktor i naučnik u kaputu, dok mrmlja "Neću umreti". Tek 2006. godine, tajna služba Velike Britanije MI6 je isplatila hiljadama bivših vojnih lica odštetu za testove sprovedene 50-ih i 60-ih godina, kao što je gore opisano.

Švajcarski naučnik Albert Hofman poznat je kao izumitelj Dietilamid liserginske kiseline, poznatije kao LSD, jedne od najmoćnijih halucinogenih droga. Tu supstancu je sintetisao još 1938. u nastojanju da pronađe lek za probleme sa kasnom trudnoćom, ali ju je slučajno probao tek pet godina kasnije i otkrio njena psihodelična svojstva.

Otkriće LSD-a je izazvalo veliki interes američke obaveštajne službe CIA koja je već duže vreme tražila drogu za ispitivanje, ali i Velike Britanije koja mislila da ta halucinogena supstanca može da posluži u ratu za onesposobljavanje neprijatelja.

(MONDO)