Veliki broj, možda čak i većina dece hrče, a oko 10 odsto njih hrče gotovo svake noći.

Hrkanje može da bude samo zvuk koji dete proizvodi prilikom disanja dok spava, ali može da ukaže i na zatvaranje disajnih puteva i probleme sa disanjem. Otvaranje i zatvaranje vazdušnih kanala uzrok je vibracije u grlu, a koliko će dete glasno hrkati zavsi od toga koliko su disajni putevi zatvoreni, odnosno koja količina vazduha prolazi kroz kanale.

Mališani starosti tri ili više godina uglavnom hrču kada su u dubokom snu. Primarno hrkanje nije povezano sa ozbiljnijim problemima kao što je sindrom opstruktivne apnee spavača ili buđenja usled nedostatka kiseonika, objašnjavaju stručnjaci iz američkog udruženja koje se bavi izučavanjem spavanja.

Glasno i neprestano hrkanje, sa druge strane, nije uobičajeno kod zdrave dece. To može biti znak da dete ima respiratornu infekciju, zapušen nos ili alergiju, ali i apneu.

Probleme sa disanjem prilikom spavanja ima između jedan i tri odsto dece. Ukoliko je hrkanje praćeno pauzama u disanju, stručnjaci naglašavaju da postoji mogućnost da dete ima apneu.

Deca koja imaju apneu, hrču glasno i često, imaju pauze u disanju tokom sna, nemirno spavaju i mnogo se znoje u toku noći, bude se umorni, dok tokom dana često imaju glavobolje, nervozni su i ponekad agresivni.

Kod dece koja imaju ovaj zdravstveni problem, mišići se previše opuste i na taj način sužavaju disajne kanale, onemogućavajući normalan protok vazduha. Apnea se manifestuje pauzama u disanju, koje mogu da traju od nekoliko sekundi do jednog minuta, kada se deca neretko i probude. Zbog čestog buđenja i prekida sna, mališani su tokom dana umorni i pospani.

Faktori koji doprinose apnei su gojaznost, alergije, astma, gastroenterološki poremećaji, abnormalnost u strukturi vilice. Međutim, veličina krajnika najčešći je uzrok apnee kod dece. Mališani od pet do sedam godina često imaju prevelike krajnike u odnosu na veličinu grla, što im otežava disanje.

Ukoliko se ne leči, apnea kod dece može da doprinese problemima u ponašanju ili poteškoćama u školi, hiperaktivnosti, ali i ozbiljnijim kardiovaskularnim problemima.