Milica je imala svega tri godine kada su geleri od raketa ispaljenih iz NATO aviona pogodila njenu kuću u beogradskom naselju Batajnica. Nedužnu devojčicu je smrt od projektila, jednog od mnogih ispaljenih u akciji u narodu poznatoj kao "Milosrdni anđeo", zatekla u kupatilu – na noši.

"Humanitarno" bombardovanje

Na dan 24. marta 1999. godine, NATO pakt pokreće bombardovanje na teritoriji države Srbije i Crne Gore. Napad je pokrenut radi sprečavanja navodne humanitarne katastrofe u južnoj srpskoj pokrajini Kosovo i Metohija, jer se tamo već dve godine vodio rat između albanskih terorista i srpske policije, ali i nedužnih građana albanske narodnosti. Već od prvog dana NATO rakete nisu birale žrtve, pogađani su i civilni ciljeve - zgrade, kuće, škole, bolnice, crkve, vozovi na mostovima, kulturno-istorijski spomenici…

Milica Rakić je rođena 9. januara 1996. godine u Beogradu. Živela je u ulici Dimitrija Lazarevića Raše br. 8, u naselju Batajnica u blizini vojnog aerodroma u beogradskoj opštini Zemun. Roditelji Dušica (1959.) i Žarko Rakić (1956.) pre Milice dobili sina Aleksu šest godina pre Milice.

Rakići su početkom 2000. godine dobili devojčicu Anđelu. Ona za sestru zna samo iz roditeljskih priča i sa fotografija.

Žarko, inače Krajišnik rodom iz sela Kolunić kod Bosanskog Petrovca, došao je kasnih 1970-ih godina u Zemun, u potrazi za poslom i radio je kao precizni mehaničar u preduzeću IPM - Zemun. Suprugu Dušicu upoznao je na Bežaniji, a venčali su se 1989. godine. Rakićevi rođaci iz Srpske su od prvog dana bombardovanja SRJ zvali da se sklonu, ali Žarko nije hteo ni da čuje.

Tok kobnog 17. aprila 1999. uveče oko devet sati započela je još jedna vazdušna uzbuna u Beogradu. Četrdeset pet minuta kasnije projektil pogađa kuću Rakićevih. Mala Milica je bila u kupatilu na noši, majka u sobi spremala krevet za spavanje. Odjednom - detonacija, prasak i lomljava stakla i pločica, fasade... Žarko krvavo beživotno dete na rukama iznosi u auto, pa u Zemunsku bolnicu. Lekari vest o smrti saopštavaju Žarkovom zetu u ponoć.

Povezane vesti

Nije Milica jedina, ali je njena sudbina postala simbol svo sedamdesetdevetoro dece koja su ubijena 1999. u bombardovanju NATO pakta, a koja su poimence spomenuta na spomeniku u Tašmajdanskom parku.

Taj spomenik je "nestao" 2001. godine. Neki tvrde da je ukraden, a neki da ga je vlast sklonila da ne bi "provocirala" političare iz sada partnerskih NATO zemalja. Dva puta je ponovo postavljan i sada se na svom mestu, i u prvobitnom obliku, nalazi od septembra 2015. godine.

Miličino ime nosi jedna ulica u Batajnici, naselju Veternik u Novom Sadu a u manastiru Tvrdoš kod Trebinja, napravljena je freska sa likom Milice Rakić. Na fresci piše ''Sv.n.muč. od NATO. Milica dete''.